Λογοτεχνικά Ρεύματα (Ελληνική Ποίηση)

Ρομαντισμός

Period: 1830 to 1880

Έμφαση στο συναίσθημα, την εθνική ταυτότητα και την ιστορική μνήμη. Ιδεαλισμός, έμπνευση από το ένδοξο παρελθόν και ηρωική ποίηση. Σημαντικοί εκπρόσωποι: Διονύσιος Σολωμός, Ανδρέας Κάλβος, Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.

Παρνασσισμός

Period: 1850 to 1880

Αντίδραση στον υπερβολικό συναισθηματισμό του Ρομαντισμού. Έμφαση στην τεχνική αρτιότητα, την αντικειμενικότητα και την αισθητική τελειότητα. Σημαντικοί εκπρόσωποι: Κωστής Παλαμάς.

Μοντερνισμός

Period: 1890 to 1945

Καινοτομία στη μορφή και το περιεχόμενο. Χρήση ελεύθερου στίχου, απομάκρυνση από τις παραδοσιακές φόρμες. Σημαντικοί εκπρόσωποι: Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης.

Συμβολισμός

Period: 1890 to 1910

Χρήση συμβόλων και υπαινικτικών εικόνων. Απόρριψη της άμεσης περιγραφής και στροφή στον λυρισμό και τη μουσικότητα του λόγου. Σημαντικοί εκπρόσωποι: Κωνσταντίνος Καβάφης, Λάμπρος Πορφύρας.

Υπερρεαλισμός

Period: 1930 to 1950

Στοιχεία αυτόματης γραφής, όνειρα και ασυνείδητο. Ανατροπή της λογικής αλληλουχίας και εικονοπλασία βασισμένη στο υποσυνείδητο. Σημαντικοί εκπρόσωποι: Ανδρέας Εμπειρίκος, Νίκος Εγγονόπουλος.

Μεταπολεμική Ποίηση

Period: 1940 to 1970

Αντίδραση στις τραυματικές εμπειρίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου. Ρεαλισμός, κοινωνική κριτική, προσωπικός και υπαρξιακός προβληματισμός. Σημαντικοί εκπρόσωποι: Νικηφόρος Βρεττάκος, Τάκης Σινόπουλος.