ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΗ ΓΡΑΦΗ

3100 BCE

Ήταν το επίσημο σύστημα γραφής που χρησιμοποιήθηκε στην Αρχαία Αίγυπτο. Συνδύαζε λογογραφικά, συλλαβικά και αλφαβητικά στοιχεία, με συνολικά 1.000 διαφορετικούς χαρακτήρες.

ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΣ

Period: 3100 BCE to 332 BCE

O όρος Αρχαία Αίγυπτος αναφέρεται στον πολιτισμό ο οποίος αναπτύχθηκε στη βορειοανατολική περιοχή της Αφρικής, είναι παράκτια της νοτιοανατολικής Μεσογείου στην οποία εκβάλλει ο ποταμός Νείλος και ταυτίζεται στο σύνολο, σχεδόν, της έκτασής της με τη σημερινή Αίγυπτο. Είναι ένας από τους έξι πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν ανεξάρτητα.

ΠΑΠΥΡΟΣ

3000 BCE

Ο πάπυρος είναι ένα υλικό γραφής με τη μορφή φύλλου ή ρολού (κυλίνδρου). Παραγόταν στην αρχαιότητα με την επεξεργασία του στελέχους του φυτού πάπυρος. Είναι ένα υλικό παρόμοιο με το χοντρό χαρτί. Ο όρος πάπυρος αναφέρεται επίσης σε ένα κείμενο που είναι γραμμένο επάνω σε φύλλα παπύρου, ενωμένα το ένα δίπλα στο άλλο και τυλιγμένα σε κύλινδρο, μια πρώιμη μορφή βιβλίου.

ΑΝΑΚΤΑΣ

1600 BCE

Ανώτατος άρχοντας, κύριος του ανακτόρου από όπου πήγαζε κάθε εξουσία.

ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Period: 1600 BCE to 1100 BCE

Οι Αχαιοί γνώρισαν τον Κυκλαδικό και το Μινωικό πολιτισµό και εντυπωσιάστηκαν. Έµαθαν πολλά πράγµατα από τους Κυκλαδίτες και τους Μινωίτες και δηµιούργησαν το δικό τους πολιτισµό που ονοµάζεται Μυκηναϊκός. Πήρε το όνοµά του από τις Μυκήνες, που βρίσκονται στην Πελοπόννησο και ήταν το µεγαλύτερο κέντρο του πολιτισµού αυτού. Άλλα µυκηναϊκά κέντρα ήταν η Θήβα, ο Ορχοµενός, η Αθήνα, η Ιωλκός, η Πύλος, η Σπάρτη, η Τίρυνθα.

ΓΡΑΜΜΙΚΗ Β' ΓΡΑΦΗ

1450 BCE

Η Γραμμική Β ήταν συλλαβικό αλφάβητο που αποτέλεσε την πρώτη γραφή της ελληνικής γλώσσας. Προέρχεται από την προγενέστερη Γραμμική Α και χρησιμοποιήθηκε κατά τη Μυκηναϊκή Περίοδο, από τον 17ο ως τον 13ο αι. π.Χ., κυρίως για την τήρηση λογιστικών αρχείων στα ανάκτορα. Η παλαιότερη γραφή στην Μυκηναϊκή γλώσσα που έχει ανακαλυφθεί χρονολογείται γύρω στον 15ο αιώνα π.Χ.

ΟΜΗΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

Period: 1100 BCE to 750 BCE

Την παρακμή των μυκηναϊκών κέντρων ακολούθησε περίοδος αναστατώσεων, η οποία διήρκεσε περίπου τρεις αιώνες. Οι συνεχείς μετακινήσεις των ελληνικών φύλων αποτέλεσαν μια μεταβατική εποχή, προς το τέλος της οποίας, μετά την απόκτηση μόνιμων εγκαταστάσεων, οι Έλληνες διαμόρφωσαν τις προϋποθέσεις της ανασυγκρότησης τους.

ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

800 BCE

Ονομάζεται γεωμετρική από τα γεωμετρικά σχέδια που κοσμούν τα πήλινα αγγεία. Επίσης, γεωμετρικές είναι οι μορφές των ανθρώπων και των ζώων, είτε είναι ζωγραφισμένες επάνω σε αγγεία είτε είναι πήλινα ή χάλκινα ειδώλια.

ΟΠΛΙΤΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ

750 BCE

Ήταν ένα καινούργιο στρατιωτικό σώμα, στο οποίο ανήκαν όσοι από τους πολίτες απέκτησαν την ιδιότητα του πολεμιστή και είχαν την οικονομική ευχέρεια να εξοπλίζονται με δικά του έξοδα.

ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ

Period: 750 BCE to 480 BCE

Οι ερευνητές της ελληνικής αρχαιότητας ονομάζουν συμβατικά αρχαϊκή την περίοδο από τα μέσα περίπου του 8ου αι. π.Χ. μέχρι και την πρώτη εικοσαετία του 5ου αι. π.Χ., γιατί αυτή ήταν η εποχή της προετοιμασίας και των απαρχών της οικονομικής, της πολιτικής και πολιτιστικής εξέλιξης του ελληνικού κόσμου.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

600 BCE

Η Εκκλησία του Δήμου ήταν η κύρια δημοκρατική συνέλευση στην αρχαία Αθήνα, και πραγματοποιούνταν στον λόφο της Πνύκας, στην Αρχαία Αγορά ή στο Θέατρο του Διονύσου.
Από το 451 π.Χ. είχαν το δικαίωμα να μετέχουν σε αυτή όλοι οι ενήλικες Αθηναίοι που είχαν πλήρη πολιτικά δικαιώματα, τα οποία αποκτούσαν εφόσον ήταν και οι δύο γονείς τους Αθηναίοι πολίτες και αφού είχαν εκπληρώσει τις διετείς στρατιωτικές τους υποχρεώσεις.

ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ

520 BCE

Οι Περσικοί Πόλεμοι, διεξήχθησαν στο πρώτο μισό του 5ου αιώνα π.Χ., μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών. Οι διαμάχες αυτές ξεκίνησαν από την κατάκτηση της Ιωνίας από τον Κύρο Β´. Την πρώτη φάση των πολέμων, η οποία ήταν και η αιτία μετέπειτα συγκρούσεων, αποτέλεσε η Ιωνική Επανάσταση, η οποία ξεκίνησε μετά την αποτυχημένη πολιορκία της Νάξου από τους Πέρσες.

ΡΩΜΑΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Period: 509 BCE to 31 BCE

Η περίοδος της βασιλείας τελείωσε το 509 π.Χ. μετά από εξέγερση των πατρικών. Η πολιτειακή μεταβολή συμπίπτει με την απομάκρυνση των Ετρούσκων. Το νέο πολίτευμα που εγκαθιδρύθηκε οι Ρωμαίοι το ονόμαζαν δημοκρατία (Res publica)· στην πραγματικότητα όμως επρόκειτο για αριστοκρατικό καθεστώς, αφού την εξουσία είχαν πλέον οι πατρίκιοι.

ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

Period: 480 BCE to 323 BCE

Με τον ορισμό της κλασικής εποχής αναφέρεται η χρονική περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, περίπου 200 χρόνων, από το 480 π. Χ. έως το 323 π. Χ., κατά την οποία υπήρξε ραγδαία άνθιση στον χώρο του πολιτισμού.

ΠΕΡΙΚΛΗΣ

450 BCE

Η προσωπικότητα του χαρισματικού αυτού ηγέτη, σφράγισε ουσιαστικά με τη δράση του την εποχή, ώστε δίκαια από πολλούς μελετητές ολόκληρος ο 5ος αιώνας π.Χ. να χαρακτηρίζεται για την Αθήνα ως χρυσούς αιών του Περικλέους

ΚΑΛΛΙΕΙΟΣ ΕΙΡΗΝΗ

449 BCE

Οι Αθηναίοι λέγεται ότι συνήψαν συνθήκη ειρήνης με τους Πέρσες, υποχρεώνοντας τους να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία των ελληνικών πόλεων της Μ. Ασίας.

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

431 BCE

Ξεκίνησε το 431 π.Χ., με την εισβολή των Σπαρτιατών και των συμμάχων τους, στην Αττική, καθώς και με τη λεηλασία της Αθηναϊκής υπαίθρου και έληξε το 404 π.Χ. με τη νίκη των Σπαρτιατών και την ήττα των Αθηναίων, οι οποίοι μετά, πολιορκημένοι από την στεριά και τη θάλασσα, αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν. Οι Κορίνθιοι και οι Θηβαίοι ζήτησαν να καταστραφεί η Αθήνα και οι κάτοικοι της να γίνουν δούλοι. Οι Σπαρτιάτες, όμως, σεβόμενοι την προσφορά της Αθήνας στους Περσικούς πολέμους, αρνήθηκαν.

ΑΝΤΑΚΛΙΔΕΙΟΣ ΕΙΡΗΝΗ

386 BCE

Οι Σπαρτιάτες συμφώνησαν πλέον με το Μεγάλο Βασιλιά να επιβάλουν τους όρους του τερματισμού του πολέμου. Έτσι παρέδωσαν τις ελληνικές πόλεις των παραλίων της Μ. Ασίας και την Κύπρο στο βασιλιά της Περσίας, διακήρυξαν την αυτονομία όλων των ελληνικών πόλεων - με εξαίρεση τα νησιά Ίμβρο, Λήμνο και Σκύρο που παρέμειναν στους Αθηναίους και έγιναν οι ίδιοι τοποτηρητές της ειρήνης στην κυρίως Ελλάδα. Μεταβλήθηκαν κατ' αυτόν τον τρόπο σε όργανα της περσικής πολιτικής

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

336 BCE

Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας βασιλιάς του αρχαίου ελληνικού βασιλείου της Μακεδονίας. Διαδέχθηκε τον πατέρα του, τον Φίλιππο Β ́, στον θρόνο το 336 π. Χ. σε ηλικία 20 ετών και πέρασε τα περισσότερα χρόνια της διακυβέρνησής του διεξάγοντας μια μακρά στρατιωτική εκστρατεία σε όλη τη Δυτική Ασία και την Αίγυπτο. Μέχρι την ηλικία των 30 ετών, είχε δημιουργήσει μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στην ιστορία, που εκτεινόταν από την Ελλάδα έως τη βορειοδυτική Ινδία.

ΚΟΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

323 BCE

Η διαμόρφωσή της οφείλεται στη συγχώνευση των ελληνικών διαλέκτων - έχοντας ως βάση την αττική διάλεκτο - στο χώρο της Ανατολής, όπου συνέρρεαν Έλληνες και όπου υπήρχε ανάγκη να επικοινωνήσουν με ευκολία μεταξύ τους αλλά και με τους γηγενείς. Όπως ήταν φυσικό, επικράτησαν οι απλούστερες διαλεκτικές ιδιομορφίες και έτσι διαμορφώθηκε ενιαίο γλωσσικό σύστημα γραπτής και προφορικής επικοινωνίας.

ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

Period: 323 BCE to 31 BCE

Στην κλασική αρχαιότητα, η ελληνιστική περίοδος καλύπτει το χρονικό διάστημα της ελληνικής ιστορίας μετά την αρχαία Ελλάδα, μεταξύ του θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ. και του θανάτου της Κλεοπάτρας Ζ΄ (30 π.Χ.), ακολουθούμενο από την εμφάνιση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπως σηματοδοτείται από τη Ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ. και την κατάκτηση του Πτολεμαϊκού Βασιλείου τον επόμενο χρόνο.

ΓΡΑΚΧΟΙ ( 1ο μέρος )

133 BCE

Τιβέριος και Γάιος Γράκχος. Ο Τιβέριος Γράκχος όταν εκλέχτηκε δήμαρχος (133 π.Χ.), πρότεινε την ψήφιση του αγροτικού νόμου, σύμφωνα με τον οποίο δεν επιτρεπόταν σε κανένα πολίτη να κατέχει ιδιοκτησία μεγαλύτερη από 500 πλέθρα* γης. Εάν μέχρι εκείνη την εποχή κατείχε περισσότερη γη, τότε θα μπορούσε να κρατήσει επιπλέον και από 250 πλέθρα για καθένα από τα δύο αρσενικά παιδιά του. Δεν επιτρεπόταν όμως σε καμία περίπτωση η κατοχή της γης να ξεπερνά στο σύνολο τα 1000 πλέθρα.

ΓΡΑΚΧΟΙ ( 2ο μέρος )

123 BCE

Ο Γάιος Γράκχος εκλέχτηκε το 123 π.Χ. . Οι μεταρρυθμίσεις του ήταν εμπνευσμένες από το έργο του Τιβέριου. Έθεσε σε εφαρμογή τον αγροτικό νόμο και ψήφισε μια σειρά νέων μέτρων που βελτίωναν τη θέση των ακτημόνων. Ίδρυσε αποικίες στις κατακτημένες περιοχές της Ιταλίας και εγκατέστησε ακτήμονες. Καθιέρωσε τη διανομή σιταριού για τους φτωχούς της Ρώμης. Μείωσε τα χρόνια της στράτευσης και αύξησε το στρατιωτικό μισθό.

ΡΩΜΑΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Period: 100 BCE to 300

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν το κράτος των αρχαίων Ρωμαίων έπειτα από την περίοδο της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, το οποίο χαρακτηρίζεται από κυβέρνηση με επικεφαλής τους αυτοκράτορες και με μεγάλες εδαφικές κατακτήσεις γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα στην Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία.

ΟΚΤΑΒΙΑΝΟΣ

27 BCE

Ο Αύγουστος ( 23 Σεπτεμβρίου 63 π.Χ. - 19 Αυγούστου 14 μ.Χ. ) ήταν Ρωμαίος πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος Ρωμαίος αυτοκράτορας, κυβερνώντας τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από το 27 π.Χ. μέχρι τον θάνατο του το 14 μ.Χ.[21]

PAX ROMANA

180

Οι συγκρούσεις μεταξύ μονάδων του ρωμαϊκού στρατού για την επικράτηση κάποιου αυτοκράτορα περιορίστηκαν κυρίως στην ιταλική χερσόνησο, γεγονός που δεν τάραζε την ησυχία των επαρχιών.
Έτσι στη ρωμαϊκή οικουμένη επικράτησε ειρήνη (Pax Romana) και για μεγάλο χρονικό διάστημα ευνομία. Η μεγαλύτερη προσφορά του ρωμαϊκού πνεύματος στους υπηκόους του και στη συνέχεια σ' όλο τον πολιτισμένο κόσμο ήταν η νομοθεσία, το ρωμαϊκό δίκαιο.

ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΚΑΛΛΑ

212

Πολλές από τις ρωμαϊκές αποικίες αλλά και τα ρωμαϊκά στρατόπεδα εξελίχθηκαν σε πολυάνθρωπα κέντρα με την εγκατάσταση γηγενών που είχαν αποκτήσει το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη. Οι αυτοκράτορες είχαν παραχωρήσει σε μεγάλο αριθμό κατοίκων των επαρχιών το δικαίωμα αυτό. Η απόκτηση του δικαιώματος θα γενικευθεί αργότερα, στις αρχές του 3ου αι. μ.Χ. με το διάταγμα τον Καρακάλλα (212 μ.Χ.), οπότε όλοι οι ελεύθεροι κάτοικοι της αυτοκρατορίας θα αναγνωριστούν ως Ρωμαίοι πολίτες.

ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΣ

284

Οι διοικητικές αλλαγές. Όταν ο Διοκλητιανός έγινε αυτοκράτορας (284 μ.Χ.) θέλησε να φέρει την τάξη στο ρωμαϊκό κράτος. Επειδή είχε αποδειχθεί ότι ένας άρχοντας δεν επαρκούσε για τις ανάγκες της διοίκησης της αυτοκρατορίας, ο Διοκλητιανός, αν και απολυταρχικός, αποφάσισε να προχωρήσει σε τολμηρές διοικητικές αλλαγές μοιράζοντας την εξουσία. Η μεταβολή του διοικητικού συστήματος ανταποκρίνεται κυρίως στην ανάγκη άμεσης παρέμβασης του στρατού και καλύτερης φύλαξης των συνόρων

ΜΕΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

306

Καθοριστική ήταν η στάση του Κωνσταντίνου στο θέμα της αυτοκρατορικής λατρείας. Ο αυτοκράτορας δεν ήταν πλέον ο θεός για τους υπηκόους του αλλά ο εκλεκτός του θεού που κυβερνούσε με τη θεία χάρη. Αν και ο Κωνσταντίνος μέχρι το τέλος της ζωής του κράτησε τον ειδωλολατρικό τίτλο του "Μεγίστου Αρχιερέως", εντούτοις με μια σειρά από ενέργειες εκδήλωσε την υποστήριξή του στο Χριστιανισμό. Η πολιτική που εφάρμοσε φανερώνει την απόφασή του να ενισχύσει την αυτοκρατορία με το Χριστιανισμό.

ΥΣΤΕΡΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Period: 400 to 600

Με όρο ύστερη αρχαιότητα εννοείται η μεταβατική περίοδος από την κλασική αρχαιότητα στον μεσαίωνα. Πρόκειται για χρονική περίοδο στην οποία έγιναν εκτεταμένες πολιτισμικές και πολιτικές αλλαγές, στις οποίες περιλαμβάνεται η στερέωση των μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών, η ανάπτυξη και η γερμανική κατάκτηση της δυτικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και η μετουσίωση της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε στρατιωτικό χριστιανικό κράτος, παράλληλα με την επέκταση του Ισλάμ