-
330
Ίδρυση Κωνσταντινούπολης
Η Κωνσταντινούπολη ιδρύθηκε επι της αρχαίας πόλης του Βυζαντίου το 330πΧ ως νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας απο τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α'.Η οποία εγκαινιάστηκε ως νέα Ρώμη. -
Period: 571 to 632
Η σταδιοδρομία του Μωάμεθ
Ο Μωάμεθ ήταν άραβας ηγέτης απο την Μέκκα και οδηγός καραβανίων όπου γνώρισε τον Χριστιανισμό και τον ΙουδαΪσμό και ίδρυσε το Ισλάμ και κατηγορεί τουσ συμπατριώτες του ως ειδωλολάτρες .Με βάση το ιερό Κοράνιο ο Μωάμεθ είναι «Προφήτης» και «Απόστολος του Θεού» , «ο τελευταίος αγγελιοφόρος» του θεού . Όταν ο Μωάμεθ απεβίωσε ο Χαλίφης πήρε την θέση του και έγινε υπέυθυνος για την εφαρμογή των εντολών του Κορανίου. -
Period: 610 to 641
Βασιλεία του Ηρακλείου
Η κατάσταση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας ήταν ακόμα κρίσιμη όταν ο στρατός κάλεσε στον θρόνο τον Φλάβιο Ηράκλειοτο 610πΧ εως το θάνατο του το 641πΧ.Κατά την διάρκεια της βασιλείας του η ελληνική γλώσσα έγινε επίσημη γλώσσα του Βυζαντίου -
622
Μωάμεθ
Ίδρυσε κοινότητα πιστών αφετηρίας του χρονολογικού συστήματος των Αράβων στην Μεδίνα αφού τον έδιωξαν απο την Μέκκα -
626
Ακάθιστος Ύμνος
Ακάθιστος Ύμνος ονομάζεται γενικά κάθε ορθόδοξος Χριστιανικός ύμνος τον οποίο ψέλνουν οι πιστοί σε όρθια στάση . Η γλώσσα του σοβαρή και ποιητική και περιέχει σχήματα λόγου. -
628
Ύψωση Τίμιου Σταυρού
Η Ύψωση του Τίμιου Σταυρού είναι μια σταθερή θρησκευτική εορτή που έχει καθοριστεί να εορτάζεται στις 14 Σεπτεμβρίου απο την ανατολική ορθόδοξη εκκλησία -
717
Τα αραβικά πλοία
Τα αραβικά πλοία οργάνωναν τις Βυζαντινές θάλασσες λεηλατούν ακτές, νησιά, πόλεις ,παραλύουν το εμπόριο πάθω και απειλούν την Βασιλεύουσα. Τα μέτρα που έλαβε η εξουσία έτσι ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα κατά τις αρχές του 8ου αιώνα δικαιολογούνται από την κρισιμότητα των περιστάσεων που αντιμετώπιζε η αυτοκρατορία την συγκεκριμένη περίοδο -
Period: 717 to 741
Κάρολος Μαρτέλος
Ο Κάρολος Μαρτελος ήταν Φραγκος Πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης , ο οποίος ως δούκας των Φράγκων και Μαγιορδομος ήταν ο de facto ηγεμόνας της Φραγκιας το 718 μέχρι το θάνατο του . Ο Κάρολος Μαρτελος ήταν γιος του Φράγκου Πολιτικού Πεπίνου του Χέρσταλ και μιας ευγενούς ονόματι Αλπαΐδας. -
726
Έναρξη της εικονομαχίας
Την αφορμή για την έναρξη της εικονομαχίας την έδωσε ο καταστροφικός σεισμός στο θαλάσσιο χώρο μεταξύ Θήρας και Θηρασίας.
Ο σεισμός αυτός ερμηνεύτηκε ως εκδήλωση θείας οργής γιατί η λατρεία των εικόνων ήταν ειδωλολατρία ·Το 726 ο Λέων ο Γ’ εξαπέλυσε την πρώτη επίθεση κατά των εικόνων -
730
Το πρώτο επίσημο εικονομαχικό διάταγμα
Το πρώτο επίσημο εικονομαχικό διάταγμα προέβλεπε καταστροφές εικόνων και διώξεις κατά των εικονόφιλων. Οι διώξεις αυτές είχαν διάφορες μορφές όπως βασανιστήρια , εξορίες και δημεύσεις περιουσιών. Όμως βρήκαν εμπόδιο την αντίδραση της εκκλησίας της Ρώμης -
754
Κορύφωση της εικονομαχίας
Η εικονομαχία κορυφώθηκε πει Κωνσταντίνου Ε’ , όποτε και προσέλαβε διαστάσεις μιας ανελέητης εκστρατείας εναντίον των μοναχών και των μοναστηριών , που αποτελούσαν τα προπύργια την εικονολατριας . Η εκστρατεία αυτή νόμιμοποιηθηκε από τη σύνοδο της ιέρειας (754) , η οποία καταδίκασε τη λατρεία των εικόνων και αναθεώρησε τους οπαδούς της -
754
Συνθήκες ίδρυσης της νέας Δυναστείας
Το 754 ,ο Πάπας Στέφανος Β’ ταξίδεψε στο Παρίσι όπου τον έχρισε για δεύτερη φορά στη Βασιλική Σαιν-Ντενή και του έδωσε τον τίτλο του Πατρικίου των Ρωμαίων .Αυτη λοιπόν είναι η πρώτην καταγεγραμμένη στέψη βασιλιά από παπα .Ο Πεπινος ήθελε την συνέχιση της δυναστείας του επειδή το προσδόκιμο όριο ζωής ήταν χαμηλό ,έχρισε και τους δυο του γιούς τον Κάρολο ο οποίος ήταν 12 ετών και τον Καρλομάν ο οποίος ήταν τριών -
774
Καρλομαγνος
Ο Καρλομαγνος επισκέφθηκε τον παπα στην Ρώμη καθώς η πολιορκία διήρκεσε μέχρι την άνοιξη του 774 .Εκει οι εδαφικές παραχωρήσεις που είχαν γίνει προς τον πατέρα του επικυρώθηκαν .Έπειτα επέστρεψε στη Παβία , όπου οι Λομβαρδοί ήταν έτοιμοι να παραδοθούν .Με αντάλλαγμα την ζωή τους παραδόθηκαν και άνοιξαν της Πύλες το καλοκαίρι .Ο Κάρολος στέφθηκε με το Σιδηρό Στέμμα και υποχρέωσε τους άρχοντες να του αποδώσουν φόρο τιμής στην Παβία. Έτσι έγινε κύριος της Ιταλίας ως βασιλιάς των Λομβαρδών -
781
Κωνσταντίνος ΣΤ’
Το 781 τελέστηκαν οι αρραβώνες του Κωνσταντίνου ΣΤ’ με την Ροτρούδη ,την Κόρη του Καρολου .Αλλά οι σχέσεις των δυο κρατών οδηγήθηκαν σε ρήξη με αποτέλεμα το συνοικέσιο τελικά ακυρώθηκε -
787
Καταδίκαση της εικονομαχίας
Το 787 επί Κωνσταντίνου Στ΄ και Ειρήνης η Ζ οικουμενική σύνοδος καταδίκασε την εικονομαχία -
800
Η στέψη του Καρλομάγνου
Ο Καρλομάγνος έφθασε στο απόγειο της δύναμης του το 800 καθώς στέφθηκε αυτοκράτορας από τον Πάπα Λέοντα Γ’ την ημέρα των Χριστουγέννων στην Παλιά Βασιλική του Αγίου Πέτρου -
843
Τέλος της εικονομαχίας
Το Μάρτιο του 843 η σύνοδος που συγκλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από την μητέρα του αυτοκράτορα Μιχάηλ Γ’ ,Θεοδώρα
Και τους συνεργάτες της Βάρδα και Θεόκτιστο αποφάσισε την αποκατάσταση των εικόνων .Η απόφαση αυτή σήμανε την οριστική αποτυχία του κράτους να υποτάξει ολοκληρωτικά στην βούληση του την εκκλησία -
864
Βόρης
Ο Βόρης βαπτιστικές και ονομαστικέ Μιχάηλ από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Μιχαήλ Γ’ . Ο ιστορικός Στίβεν Ράνσιμαν τον χαρακτήρισε ως ένα από τα μεγαλύτερα πρόσωπα της ιστορίας -
867
Σύνοδος
Η στροφή της Βουλγαρίας προς τον Παπισμό έβλαψε τον Πατριάρχη Φώτιο που έγραψε μία εγκύκλιο στον ανατολικό κλήρο το 867.Αυτό δημιούργησε το σχέδιο του Φώτιου ,το οποίο ήταν ένα μεγάλο βήμα στη διχοτόμηση μεταξύ των ανατολικών και δυτικών εκκλησιών -
870
Η βουλγαρική εκκλησία
Στο 4ο συμβούλιο της Κων/πολης το 870 η θέση της Βουλγαρικής εκκλησίας ξεκίνησε από βουλγάρικους απεσταλμένους και οι Ανατολικοί Πατριάρχες ήταν υπέρ της Κων/πολης . Αυτό καθόρισε το μέλλον της Βουλγαρικής Ορθόδοξης εκκλησίας , η οποία απέκτησε καθεστώς αυτοκεφαλίας από το Πατριαρχιο της Κων/πολεως και δικό της αρχιεπίσκοπο. -
Period: 870 to 879
Ο Πρόχειρος Νόμος
Η αναθεώρηση του ισχύοντος δικαίου άρχισε με την έκδοση του προέδρου νόμου 870-879 πρακτικού εγχειριδίου που περιλάμβανε τις διατάξεις Δημοσίου και Αστικού Δικαίου . Επιπλέον ο πρόχειρος νόμος αντλεί πολλά στοιχεία από την εκλογή (νομικό έργο των Ισαυρων )παρά το γεγονός που ασκεί κριτική σ αυτήν . -
1054
Σχίσμα
Το Σχίσμα του 1054 ή αλλιώς Σχίσμα των δυο εκκλησιών γνωστό και ως Μεγάλο Σχίσμα , είναι η διαίρεση και η διάσπαση της κοινωνίας της Δυτικής (Ρωμαιοκαθολικής) και της Ανατολικής (ορθόδοξης) Χριστιανικής εκκλησίας