-
Period: to
Σημαντικές μάχες της επανάστασης
-
Η μάχη της Αλαμάνας
Σε αυτή τη μάχη ο Αθανάσιος Διάκος μαζί με τους συντρόφους του αντιστάθηκαν γενναία σε μια πολύ μεγαλύτερη Οθωμανική δύναμη. Ο Διάκος είχε λιγότερους από 1.500 άντρες, ενώ οι Οθωμανοί ήταν πάνω από 8.000. Παρόλο που η μάχη ήταν άνιση, ο Διάκος δεν υποχώρησε. Όταν τελικά τον συνέλαβαν τραυματισμένο, αρνήθηκε να προδώσει τον Αγώνα και έτσι οι Τούρκοι τον εκτέλεσαν με φρικτό τρόπο. Η μάχη κατέληξε σε ήττα για τους Έλληνες όμως έστειλαν ένα μήνυμα για τη συνέχιση του αγώνα για την ελευθερία. -
Η Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς
Πρωταγωνιστής ήταν ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με σχεδόν άλλους 120 άντρες, οι οποίοι κλείστηκαν μέσα σε ένα μικρό χάνι κοντά στο χωριό Γραβιά. Εκεί οι Έλληνες πολέμησαν με έξυπνη άμυνα και καλή οργάνωση. Κατάφεραν να σκοτώσουν αρκετούς Τούρκους και έτσι τους κράτησαν μακρυά για πολλές ώρες. Τελικά όταν νύχτωσε οι Έλληνες βγήκαν κρυφά, επιτυγχάνοντας σημαντική νίκη έναντι του στρατού του Ομέρ Βρυώνη που αποτελούνταν από σχεδόν 9.000 άντρες. -
Η Μάχη στο Βαλτέτσι
Επικεφαλής ήταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Οι Έλληνες αν και λιγότεροι, πολέμησαν με πάθος και αμύνθηκαν μέσα από λιθόχτιστα πρόχειρα οχυρά. Ζήτησαν εξωτερική βοήθεια και τελικά οι Οθωμανοί, με πολύ περισσότερους στρατιώτες, δεν κατάφεραν να σπάσουν την άμυνα των Ελλήνων και υποχώρησαν με πολλές απώλειες. Θεωρείται ως μια από τις πρώτες μεγάλες μάχες της Επανάστασης και μια από τις σημαντικότερες νίκες για τους Έλληνες, η οποία άνοιξε τον δρόμο για την άλωση της Τριπολιτσάς. -
Η Άλωση της Τριπολιτσάς
Η Τριπολιτσά ήταν το κέντρο της Οθωμανικής εξουσίας στην Πελοπόννησο, γι΄αυτό και οι Έλληνες την είχαν ως κύριο στόχο από την αρχή της Επανάστασης. Ο Ελληνικός στρατός με επικεφαλή τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, μπήκαν στην πόλη, την κατέλαβαν και πήραν τον έλεγχο. Ήταν και αυτή μια πολύ σημαντική νίκη γιατί εκτός του ότι κατάφεραν να διώξουν την Oθωμανική διοίκηση από την περιοχή, εξασφάλισαν όπλα, τρόφιμα και πολεμοφόδια. -
Η Καταστροφή της Χίου
Η Χίος αν και αρχικά δεν είχε συμμετάσχει ενεργά στην Επανάσταση, εξεγέρθηκε το Μάρτιο του 1822, έπειτα από παρότρυνση Σαμίων επαναστατών. Τον Απρίλιο του 1822, η Οθωμανική αυτοκρατορία αντέδρασε και ο Τουρκικός στόλος αποβιβάστηκε στο νησί. Μέσα σε λίγες μέρες, έκαψαν χωριά, σκότωσαν χιλιάδες ανθρώπους και πήραν πολλούς αιχμαλώτους που τους πούλησαν σαν σκλάβους. Το νησί καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά. Το γεγονός αυτό συγκλόνισε την Ευρώπη και ενίσχυσε τη διεθνή υποστήριξη προς την Ελλάδα. -
Η Μάχη του Πέτα
Οι Έλληνες, υπό τη διοίκηση του στρατηγού Μαυροκορδάτου, παρά την ηρωική τους αντίσταση στον Τουρκικό στρατό, δεν κατάφεραν να νικήσουν. Η έκβαση της μάχης ήταν η ήττα Φιλελλήνων και Ελλήνων από τον Κιουταχή λόγω έλλειψης συντονισμού και διαφωνιών μεταξύ τους. -
Η Μάχη στα Δερβενάκια
Ο Οθωμανός αρχιστράτηγος Μαχμούτ Πασάς Δράμαλης ήρθε με τεράστιο στρατό στην Πελοπόννησο για να καταπνίξει την Επανάσταση. Προχώρησε μέχρι το Άργος, αλλά δεν είχε φροντίσει για εφόδια και νερό, κι έτσι οι στρατιώτες του άρχισαν να υποφέρουν. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, με άλλους Έλληνες οπλαρχηγούς, ήταν κρυμμένος στα βράχια και στα περάσματα στα στενά των Δερβενακίων και όταν πέρασε ο τουρκικός στρατός, επιτέθηκε αιφνιδιαστικά. Ο στρατός του Δράμαλη καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά. -
Η Μάχη του Κεφαλόβρυσου
Η Μάχη του Κεφαλόβρυσου έγινε κοντά στο Καρπενήσι και είναι γνωστή κυρίως γιατί εκεί σκοτώθηκε ο Μάρκος Μπότσαρης. Ο ίδιος οργάνωσε νυχτερινή επίθεση με περίπου 350 πολεμιστές εναντίον τουρκικού στρατοπέδου που είχε χιλιάδες στρατιώτες. Παρόλο που οι Έλληνες ήταν πολύ λιγότεροι, μπήκαν αθόρυβα στο στρατόπεδο και προκάλεσαν μεγάλη αναστάτωση. Κατά τη διάρκεια της μάχης, ο Μπότσαρης τραυματίστηκε θανάσιμα. Οι άνδρες του, όμως, συνέχισαν τη μάχη και τελικά ανάγκασαν τους Τούρκους να υποχωρήσουν. -
Η Καταστροφή των Ψαρών
Τα Ψαρά ήταν ένα μικρό νησί με γενναίους ναυτικούς που βοήθησαν πολύ στον Αγώνα. Ως αντίποινα μεγάλος τουρκικός στρατός αποβιβάστηκε στο νησί και ξεκίνησε σφοδρή επίθεση. Μερικοί από τους τελευταίους κάτοικους γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορέσουν να νικήσουν ανατίναξαν την πυριτιδαποθήκη φωνάζοντας ''Ελευθερία ή θάνατος'' ώστε να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων και παραδοθούν. -
Η Ναυμαχία του Γέροντα
Ο ελληνικός στόλος, με αρχηγό τον Ανδρέα Μιαούλη, αντιμετώπισε έναν πολύ μεγαλύτερο στόλο από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την Αίγυπτο, που προσπαθούσαν να καταπνίξουν την επανάσταση στα νησιά. Παρόλο που οι Έλληνες είχαν λίγα και μικρότερα πλοία, κατάφεραν με γενναιότητα και πυρπολικά να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές στον εχθρό και να τον αναγκάσουν να υποχωρήσει. Ήταν μια μεγάλη νίκη στη θάλασσα γιατί έδειξε τη δύναμη των Ελλήνων ναυτικών και προστάτευσε ταυτόχρονα τα νησιά του Αιγαίου. -
Η Έξοδος του Μεσολογγίου
Μετά από μακρά πολιορκία, οι Μεσολογγίτες επιχείρησαν έξοδο, η οποία ορίστηκε για τη νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου με ξημερώματα Κυριακής των Βαΐων μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου. Το σχέδιο όμως πιθανότητα προδόθηκε από κάποιο στρατιώτη με αποτέλεσμα οι τουρκοαιγύπτιοι να απαντήσουν με σφοδρή επίθεση που συνοδεύτηκε από σφαγή. Ελάχιστοι σώθηκαν και το γεγονός αυτό έγινε σύμβολο θυσίας. Η μάχη αυτή ήταν ένα από τα πιο τραγικά αλλά και ηρωικά επεισόδια της επανάστασης. -
Η Ναυμαχία του Ναυαρίνου
Στη ναυμαχία αυτή, η Αγγλία, Η Ρωσία και η Γαλλία πολέμησαν μαζί με τους Έλληνες κατά του Οθωμανικού στόλου. Οι 3 ξένες δυνάμεις κατέστρεψαν τα πλοία των Τούρκων προσφέροντας σημαντική βοήθεια στους Έλληνες. Η νίκη αυτή άνοιξε το δρόμο για την τελική ανεξαρτησία της χώρας.