-
Ο σπόρος για το πρώτο Συνέδριο Δικαιωμάτων των Γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες στο Σένεκα Φολς της Νέας Υόρκης φυτεύτηκε το 1840, όταν η Ελίζαμπεθ Κέιντι Στάντον συναντήθηκε με την Λουκρίσια Μοτ στο Παγκόσμιο Συνέδριο Κατά της Σκλαβιάς στο Λονδίνο
-
Το σύνταγμα του Βασιλείου της Χαβάης επέτρεψε την καθολική ψηφοφορία ενηλίκων το 1840, την πρώτη κυρίαρχη χώρα που το έπραξε. Ωστόσο, το δικαίωμα ψήφου των γυναικών ακυρώθηκε στο δεύτερο σύνταγμα το 1852
-
Το 1851, η Στάντον συναντήθηκε με την Σούζαν Μπ. Άντονι και σύντομα οι δυο τους θα συνεργαστούν στον μακρύ αγώνα για να εξασφαλίσουν την ψήφο των γυναικών στις ΗΠΑ. -
Το 1868, η Άντονι ενθάρρυνε τις εργαζόμενες γυναίκες από τα εκτυπωτήρια και τα κλωστοϋφαντουργία στη Νέα Υόρκη που είχαν αποκλειστεί από τα εργατικά συνδικάτα των ανδρών, ώστε να σχηματίσουν Εργατικές Ενώσεις Γυναικών
Ως εκπρόσωπος του Εθνικού Κογκρέσου Εργασίας το 1868, η Άντονι έπεισε την επιτροπή γυναικείας εργασίας να ζητήσει ψηφοφορία για τις γυναίκες και ίση αμοιβή για ίση εργασία -
Η Σούζαν Μπ. Αντονι αποφάσισε να ελέγξει αν ήταν πράγματι έτσι και στις προεδρικές εκλογές του 1872 αποπειράθηκε να ψηφίσει στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης. Συνελήφθη και καταδικάστηκε να πληρώσει πρόστιμο, καθ’ ότι η νομοθεσία της Πολιτείας της Νέας Υόρκης δεν συμφωνούσε με την ομοσπονδιακή νομοθεσία. -
Οι γυναίκες που κατείχαν ιδιοκτησία απέκτησαν το δικαίωμα ψήφου στη Νήσο του Μαν το 1881
-
Η κοινότητα του Ειρηνικού, Φράνσβιλ (τώρα Πορτ Βίλα, Βανουάτου), διατήρησε την ανεξαρτησία της από το 1889 έως το 1890, καθιστώντας το το πρώτο αυτοδιοικούμενο έθνος που υιοθέτησε καθολική ψηφοφορία χωρίς διάκριση φύλου ή χρώματος, μολονότι μόνο λευκοί άρρενες επιτρεπόταν να λαμβάνουν θέση εξουσίας.
-
1892: Η Νέα Ζηλανδία δίνει το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες, στις βουλευτικές εκλογές. -
Η βρετανική αποικία της Νότιας Αυστραλίας θέσπισε καθολική ψηφοφορία το 1895, επιτρέποντας στις γυναίκες να σταθούν στο αποικιακό κοινοβούλιο εκείνο το έτος. Η Κοινοπολιτεία της Αυστραλίας συνενώθηκε το 1901, με τις γυναίκες να ψηφίζουν και να κατέχουν θέση σε ορισμένες πολιτείες. Το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο της Αυστραλίας επέκτεινε τα δικαιώματα ψήφου σε όλες τις ενήλικες γυναίκες για τις ομοσπονδιακές εκλογές από το 1902 (με εξαίρεση τις Αβορίγινες γυναίκες σε ορισμένες πολιτείες)
-
Το Πανεπιστήμιο Αθηνών δέχεται την εγγραφή φοιτητριών.
-
Η νοτιοαυστραλιανή σουφραζέτα Κάθριν Χέλεν Σπενς ήταν υποψήφια για το Κοινοβούλιο το 1897. Για πρώτη φορά στον σύγχρονο κόσμο, η Νότια Αυστραλία χορήγησε στις γυναίκες το δικαίωμα να εκλεγούν για το Κοινοβούλιο το 1895.[7] -
Η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που εισήγαγε τη γυναικεία ψηφοφορία ήταν το Μεγάλο Δουκάτο της Φινλανδίας το 1906. Ήταν μεταξύ των μεταρρυθμίσεων που πέρασαν μετά την εξέγερση του 1905. Ως αποτέλεσμα των κοινοβουλευτικών εκλογών του 1907, οι ψηφοφόροι της Φιλανδίας εξέλεξαν 19 γυναίκες ως τις πρώτες γυναίκες μέλη ενός αντιπροσωπευτικού κοινοβουλίου. Πήραν τις θέσεις τους αργότερα εκείνο το έτος. -
Στα χρόνια πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι γυναίκες στη Νορβηγία (1913) κέρδισαν επίσης το δικαίωμα ψήφου, όπως και οι γυναίκες στις υπόλοιπες αυστραλιανές πολιτείες -
Η Δανία χορήγησε τη γυναικεία ψηφοφορία το 1915 -
Η Λέσλι Χιούμ υποστηρίζει ότι ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος άλλαξε το λαϊκό κλίμα:
Η συμβολή των γυναικών στην πολεμική προσπάθεια αμφισβήτησε ... ότι οι γυναίκες είναι ακατάλληλες να ψηφίσουν ... Αν οι γυναίκες μπορούσαν να δουλέψουν στα εργοστάσια πυρομαχικών, φάνηκε τόσο αχάριστο όσο και παράλογο να τους αρνούνται μία θέση στο παραβάν ψηφοφορίας. Το θέμα ήταν ότι η συμμετοχή των γυναικών στον πόλεμο βοήθησε να διαλυθούν οι φόβοι που περιόριζαν την είσοδο των γυναικών στον δημόσιο χώρο -
Ο Νόμος Αντιπροσώπευσης του Λαού του 1918 είδε τις Βρετανίδες γυναίκες άνω των 30 να αποκτούν δικαίωμα ψήφου
Μόνο μετά την κατάρρευση της Μοναρχίας των Αψβούργων, η Αυστρία θα παραχωρούσε γενικό, ίσο, άμεσο και μυστικό δικαίωμα ψήφου σε όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως φύλου, μέσω της αλλαγής του εκλογικού κώδικα το Δεκέμβριο του 1918. Οι πρώτες εκλογές στις οποίες συμμετείχαν οι γυναίκες ήταν οι εκλογές της για τη Σύσταση της Κυβέρνησης το Φεβρουάριο του 1919. -
Οι Ιρλανδές γυναίκες κέρδισαν τα ίδια δικαιώματα ψήφου με τους άνδρες στο Σύνταγμα του Ιρλανδικού Ελεύθερου Κράτους, το 1922. -
Οι πρώτες σοβαρές συζητήσεις στο ελληνικό Κοινοβούλιο περί γυναικείας ψήφου λαμβάνουν χώρα το 1921, όταν ο πρωθυπουργός Δημήτριος Γούναρης φέρνει δειλά-δειλά στη Βουλή το θέμα. Οι βίαιες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης ωστόσο, ματαιώνουν τη συζήτηση πριν αρχίσει.
Η πρόταση επιστρέφει εκ νέου το 1924. Τελικά στις 5 Φεβρουαρίου 1930, με την αποφασιστικότητα του Ελευθέριου Βενιζέλου και του Κόμματος των Φιλελευθέρων υπερψηφίζει τη γυναικεία ψήφο, η οποία κατοχυρώνεται και με προεδρικό διάταγμα. -
Βραζιλία 1928. Οι γυναίκες έλαβαν το δικαίωμα ψήφου και εκλογής στον Εκλογικό Κώδικα του 1932, ακολουθούμενο από το Σύνταγμα της Βραζιλίας το 1934. Ωστόσο, ο νόμος της πολιτείας του Ρίο Γκράντε ντο Νόρτε επέτρεπε στις γυναίκες να ψηφίζουν από το 1926.[35] Ο αγώνας για τη γυναικεία ψηφοφορία ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου κινήματος για να κερδίσει δικαιώματα για τις γυναίκες.[36] -
Το 1928, οι Βρετανίδες γυναίκες απέκτησαν τα δικαιώματα ψήφου τους υπό τους ίδιους όρους με τους άνδρες, δηλαδή για άτομα 21 ετών και άνω -
Οι γυναίκες είχαν δικαίωμα ψήφου σε τοπικό επίπεδο για πρώτη φορά στις τοπικές εκλογές της Θεσσαλονίκης, στις 14 Δεκεμβρίου 1930, όπου 240 γυναίκες άσκησαν το δικαίωμά τους να το κάνουν. Η συντηρητική πτέρυγα των πανεπιστημιακών εκφραζόταν σθεναρά και δημοσίως κατά του δικαιώματος ψήφου των γυναικών όπως ο Περικλής Βιζουκίδης που θεωρούσε κατάπτωση την ψήφο των γυναικών. -
Οι Ελληνίδες ψήφισαν για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934. Εκλογικό δικαίωμα δεν δόθηκε σε όλες, αλλά μόνο σε όσες είχαν κλείσει τα 30 χρόνια και διέθεταν τουλάχιστον απολυτήριο Δημοτικού. Στους εκλογικούς καταλόγους της Αθήνας γράφτηκαν μόλις 2.655 κυρίες, από τις οποίες ψήφισαν τελικά μόνο 439 -
Το δικαίωμα ψήφου των γυναικών στην Τουρκία εισήχθη το 1930 για τις τοπικές εκλογές και το 1934 για τις εθνικές εκλογές. Δεκαοκτώ γυναίκες βουλευτές εντάχθηκαν στο τουρκικό κοινοβούλιο το 1935. -
Μέχρι τη στιγμή που οι Γαλλίδες γυναίκες έλαβαν το δικαίωμα ψήφου τους τον Ιούλιο του 1944 από την εξόριστη κυβέρνηση του Σαρλ ντε Γκωλ, με ψήφους 51 υπέρ και 16 κατά,[20] η Γαλλία ήταν για μία δεκαετία το μόνο δυτικό κράτος που δεν επέτρεπε τη γυναικεία ψηφοφορία τουλάχιστον στις δημοτικές εκλογές. -
Το Πακιστάν ήταν μέρος των Βρετανικών Ινδιών μέχρι το 1947, όταν έγινε ανεξάρτητο. Οι γυναίκες έλαβαν πλήρη ψήφο το 1947. Οι μουσουλμάνες γυναίκες ηγέτιδες από όλες τις τάξεις, υποστήριζαν ενεργά το κίνημα του Πακιστάν στα μέσα της δεκαετίας του 1940. Το κίνημα τους οδηγήθηκε από συζύγους και άλλους συγγενείς ηγετικών πολιτικών. . -
Το 1948, τα Ηνωμένα Έθνη υιοθέτησαν την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όπου το Άρθρο 21 δήλωνε: « Ο καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στην κυβέρνηση της χώρας του, άμεσα ή μέσω ελευθέρως επιλεγμένων αντιπροσώπων. Η βούληση του λαού θα αποτελεί τη βάση της κυβέρνησης και θα εκφράζεται σε περιοδικές και αυθεντικές εκλογές που θα διεξάγονται με καθολική και ισότιμη ψηφοφορία και θα διεξάγονται με μυστική ψηφοφορία ή με ισοδύναμες ελεύθερες διαδικασίες ψηφοφορίας».
-
Οι γυναίκες στην Ινδία απέκτησαν το δικαίωμα ψήφου σε εθνικό επίπεδο όταν το ινδικό Σύνταγμα εγκρίθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1950. Αυτή η ημερομηνία σηματοδοτεί την επίσημη ίδρυση της Δημοκρατίας της Ινδίας και τη χορήγηση καθολικής ψηφοφορίας ενηλίκων, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών. Το Σύνταγμα της Ινδίας είναι η κύρια πηγή που αναφέρει αυτό το γεγονός. -
Η πλήρης κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών ψηφίστηκε στις 28 Μαΐου του 1952, χωρίς όμως τελικά να συμμετάσχουν στις εκλογές του Νοεμβρίου, γιατί δεν είχαν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι. Το 1953, σε επαναληπτική εκλογή στη Θεσσαλονίκη, εξελέγη η πρώτη γυναίκα βουλευτής. Ήταν η Ελένη Σκούρα («Ελληνικός Συναγερμός»), που μαζί με τη Βιργινία Ζάννα («Κόμμα Φιλελευθέρων»), υπήρξαν οι δυο πρώτες γυναίκες υποψήφιες για το βουλευτικό αξίωμα. -
Στις 29 Φεβρουαρίου 1956 η Λίνα Τσαλδάρη ορκίστηκε υπουργός Κοινωνικής Προνοίας στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή κι έγινε έτσι η πρώτη ελληνίδα, που ανέλαβε υπουργικό χαρτοφυλάκιο. -
Οι πρώτες βουλευτικές εκλογές (κανονικές όχι αναπληρωματικές) στις οποίες οι Ελληνίδες ψήφισαν μαζικά έλαβαν χώρα στις 19 Φεβρουαρίου, το 1956. Θα πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι εκλογικό δικαίωμα είχαν όσες Ελληνίδες είχαν κλείσει το 30ο έτος και διέθεταν απολυτήριο Δημοτικού. -
Στην Κύπρο, οι γυναίκες ψήφισαν από τις πρώτες εκλογές στη Μεγαλόνησο το 1960. Πρώτη βουλευτής εξελέγη η τουρκοκύπρια Αϊλά Κιαζίμ, ενώ πρώτη Ελληνοκύπρια η Ρήνα Κατσελή, μέλος του «Δημοκρατικού Κόμματος», που εξελέγη το 1981. Η κυρία Κατσελή εμφανίστηκε στην πρώτη συνεδρίαση της Βουλής για να δώσει το νενομισμένο όρκο με τσεμπέρι και κυπριακή ενδυμασία. Σήμερα, στη Βουλή των Αντιπροσώπων υπάρχουν 8 γυναίκες σε σύνολο 56 ελληνοκυπρίων βουλευτών, ποσοστό 14,3%. -
Το δημοψήφισμα τον Ιανουάριο του 1963, το οποίο ενέκρινε με συντριπτική πλειοψηφία από τους ψηφοφόρους, έδωσε στις γυναίκες δικαίωμα ψήφου, το δικαίωμα που τους είχε προηγουμένως απαγορευθεί σύμφωνα με το ιρανικό σύνταγμα του 1906, σύμφωνα με το κεφάλαιο 2 του άρθρου 3 -
Οι γυναίκες μπόρεσαν να ψηφίσουν στο Αφγανιστάν από το 1965 (εκτός από την περίοδο των Ταλιμπάν, 1996-2001, όπου δεν διεξήχθησαν εκλογές). Μέχρι το 2009, οι γυναίκες ψήφισαν σε μικρότερο ποσοστό, εν μέρει λόγω της άγνοιας των δικαιωμάτων ψήφου τους. Στις εκλογές του 2014, ο εκλεγμένος πρόεδρος του Αφγανιστάν δεσμεύθηκε να φέρει ίσα δικαιώματα στις γυναίκες. -
1971: Η Ελβετία δίνει το δικαίωμα ψήφου
Στο δημοψήφισμα του 1959, η Ρουθ Ντρέιφους ήταν μία από τις νέες γυναίκες που διεκδίκησαν το όχι και τόσο αυτονόητο -όπως αποδείχθηκε- δικαίωμα. Η 19χρονη ακτιβίστρια πήρε μέρος σε διαδηλώσεις, συνέχισε τον αγώνα μέχρι που οι άντρες είπαν τελικά «ναι» στη γυναικεία ψήφο με 65,7% στο δημοψήφισμα του 1971. -
Σιέρρα Λεόνε Μία από τις πρώτες περιπτώσεις όπου οι γυναίκες μπόρεσαν να ψηφίσουν, ήταν στις εκλογές των αποίκων της Νέας Σκωτίας στο Φρίταουν. Στις εκλογές του 1792, όλοι οι επικεφαλής των νοικοκυριών μπορούσαν να ψηφίσουν και το ένα τρίτο ήταν εθνοτικές αφρικανές γυναίκες.Οι γυναίκες κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου στη Σιέρα Λεόνε το 1930. -
Ιορδανία 1974 -
Το γυναικείο κίνημα πέτυχε τη μεγαλύτερη νίκη του, όταν στο Σύνταγμα του 1975 καθιερώθηκε η αρχή της ισότητας των δυο φύλων. -
Η Επιτροπή Εξάλειψης Όλων των Μορφών Διακρίσεων Κατά των Γυναικών (1979) τον χαρακτηρίζει ως βασικό δικαίωμα, με 189 χώρες να είναι σήμερα συμβαλλόμενα μέρη αυτής της Επιτροπής. -
Όταν η ψηφοφορία θεσπίστηκε για πρώτη φορά στο Κουβέιτ το 1985, οι γυναίκες του Κουβέιτ είχαν δικαίωμα ψήφου.Το δικαίωμα καταργήθηκε αργότερα. Τον Μάιο του 2005, το κοινοβούλιο του Κουβέιτ επανέφερε τη γυναικεία ψηφοφορία
-
Το Νοέμβριο του 1988, η Μπεναζίρ Μπούτο έγινε η πρώτη μουσουλμάνα γυναίκα που εξελέγη πρωθυπουργός μιας μουσουλμανικής χώρας. Δολοφονήθηκε το 2007 -
Στο Βέλγιο, μετά την υιοθέτηση ποσόστωσης 50% στα ψηφοδέλτια των κομμάτων στις βουλευτικές εκλογές με υποχρέωση εναλλαγής γυναικών και ανδρών στις πρώτες εκλόγιμες θέσεις το 2002, οι υπουργοί Εργασίας ήταν γυναίκες για 14 από τα επόμενα 20 χρόνια.
-
στην Αυστρία, όπου δεν έχει υιοθετηθεί σύστημα ποσοστώσεων στις βουλευτικές εκλογές, το ακροδεξιό κόμμα FPÖ παραμένει ανδροκρατούμενο. Το 2002, ο υπουργός Εργασίας του FPÖ πέρασε αλλαγές στη γονική άδεια που αποθάρρυναν την εργασία των γυναικών με παιδιά, με στόχο να επιβραδυνθεί η «διάβρωση της παραδοσιακής οικογένειας».
-
Ο αριθμός των γυναικών βουλευτών αυξήθηκε σημαντικά με την πάροδο των χρόνων κι έτσι στη Βουλή του 2004 συμμετέχουν συνολικά 40 γυναίκες. Είναι ο μεγαλύτερος αριθμός μέχρι σήμερα, αλλά αντιστοιχεί μόλις στο 13% του συνόλου των μελών της Βουλής. -
Άνγκελα Μέρκελ η πρώτη γυναίκα που έφθασε στο αξίωμα της Καγκελλαρίου στη Γερμανία, έχει χαρακτηρισθεί πολλές φορές από το περιοδικό Forbes «η πιο ισχυρή γυναίκα του κόσμου». -
Πρόσφατα, το 2011, ο Βασιλιάς Αμπντουλάχ επέτρεψε στις γυναίκες να ψηφίσουν στις τοπικές εκλογές του 2015 (και από τότε) και να οριστούν στη Συμβουλευτική Συνέλευση. -
Η Ελλάδα υιοθέτησε σύστημα ποσοστώσεων στις βουλευτικές εκλογές το 2012, το οποίο καθιστούσε υποχρεωτικό να περιλαμβάνουν τα ψηφοδέλτια των κομμάτων γυναίκες σε ποσοστό τουλάχιστον 33%. Η ποσόστωση αυξήθηκε στο 40% τον Μάρτιο του 2019. Δυστυχώς, οι γυναίκες βουλευτές παραμένουν αριθμητικά λίγες στην Ελλάδα (21% των βουλευτών είναι γυναίκες, σε σύγκριση με 33% στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά). -
Σύμφωνα με στατιστικές και παρά τις πολυάριθμες ενέργειες που έγιναν, επικρατεί ανισότητα, και η αντιπροσώπευση των γυναικών στην λήψη αποφάσεων σε πολιτικό επίπεδο έχει μείνει στάσιμη τα τελευταία χρόνια αντί να παρουσιάζει γραμμική βελτίωση, ότι η ισορροπία των φύλων στα εθνικά κοινοβούλια σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει αναλλοίωτη με ποσοστό συμμετοχής των γυναικών 24% και ανδρών 76%, ενώ οι γυναίκες υπουργοί αναλογούν μόνο στο 23% του συνόλου
-
Η Νίκολα Στέρτζον είναι από τον Νοέμβριο του 2014 η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Σκωτίας.
-
Πρόσφατη έρευνα (2016) του Inter-Parliamentary Union σε 39 χώρες (18 στην Αφρική, 15 στην Ευρώπη, 10 στην Ασία, 8 στην Αμερική και 4 Αραβικές χώρες) δείχνει ότι ο σεξισμός, η παρενόχληση και η βία κατά των γυναικών κοινοβουλευτικών είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες. Τα ευρήματα αποκαλύπτουν ανησυχητικά μεγέθη – ιδιαίτερα για την ψυχολογική βία, την πιο διαδεδομένη μορφή, που επηρεάζει το 81,8% των ερωτηθέντων γυναικών βουλευτριών από όλες τις χώρες και περιοχές
-
Εκλογές ΗΠΑ 2016: Με αυτοκόλλητα «I Voted» τίμησαν τον τάφο της ακτιβίστρια Σούζαν Μπράουνελ. Δεκάδες ψηφοφόροι επισκέφτηκαν το τάφο της για να τιμήσουν τη μνήμη της γυναίκας που πριν δεκαετίες αγωνίστηκε για το δικαίωμα ψήφου όλων των γυναικών. Το δικαίωμα στην ελεύθερη βούληση, την επιλογή και συνάμα... την ελευθερία.
Η Άντονι πέθανε τον Μάρτιο του 1906 και πρόλαβε να ζήσει το όραμά της καθώς το δικαίωμα της ψήφου στις ΗΠΑ νομοθετήθηκε 14 χρόνια μετά τον θάνατό της. -
Σύμφωνα με την έρευνα του 2017 Ειδικού Ευρωβαρόμετρου για τις γυναίκες στην πολιτική, το 86% των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι μια γυναίκα πολιτικός μπορεί να εκπροσωπήσει τα συμφέροντά τους καλύτερα από ότι ένας άνδρας. Αν ισχύει αυτό, τι λένε οι αριθμοί σε επίπεδο εκπροσώπησης των γυναικών εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο;
-
Φινλανδία Η σοσιαλδημοκράτης Σάνα Μαρίν έγινε πρωθυπουργός στις 10 Δεκεμβρίου του 2019, στα 34 της χρόνια. -
Η φιλελεύθερη δικηγόρος και ακτιβίστρια κατά της διαφθοράς Σουζάνα Τσαπούτοβα, που ανέλαβε καθήκοντα στις 15 Ιουνίου το 2019, είναι η πρώτη γυναίκα στην προεδρία της Σλοβακίας. -
Το 2019 οι ευρωβουλευτές θέλησαν να βελτιώσουν την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής στην ΕΕ με κανόνες για τη γονική άδεια, ευέλικτες εργασιακές ρυθμίσεις και άδεια για τους φροντιστές. Την ίδια χρονιά στις ευρωεκλογές οι γυναίκες κέρδισαν το πρωτοφανές ποσοστό του 40% των εδρών. Η ισότητα των φύλων έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στην ΕΕ. Με το ξέσπασμα όμως της πανδημίας η πρόοδος αυτή επλήγη σημαντικά.
-
Αφού κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές, η επικεφαλής της παράταξης των σοσιαλδημοκρατών Μέτε Φρεντέρικσεν σχηματίζει την κυβέρνησή της τον Ιούνιο του 2019, και πλέον στα 41 της χρόνια γίνεται η νεότερη πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας. -
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που εξελέγη τον Ιανουάριο του 2020 Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, είναι η πρώτη γυναίκα που καταλαμβάνει τον αξίωμα αυτό.
-
Η συντηρητική Λιζ Τρας έγινε στις 5 Σεπτεμβρίου 2022επικεφαλής της βρετανικής κυβέρνησης. Είναι η τρίτη γυναίκα που καταλαμβάνει αυτό το αξίωμα στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά τη Μάργκαρετ Θάτσερ (1979-1990) και την Τερέζα Μέι (2016-2019), και οι τρεις από τους Τόρις.
-
Στο όριο του νόμιμου 40% η συμμετοχή γυναικών πανελλαδικά Από τους συνολικά 151.766 υποψήφιους των επικείμενων εκλογών της 8ης Οκτωβρίου (σε περιφερειακά & δημοτικά συμβούλια, και δημοτικές κοινότητες) το 59.07% είναι άνδρες και το 40.93% γυναίκες – αριθμός οριακά υψηλότερος της νόμιμης υποχρεωτικής συμμετοχής του ετέρου φύλου.