-
Τα Αιγυπτιακά ιερογλυφικά είναι τα αρχαιότερα εικονιστικά σύμβολα που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία αιγυπτιακή γραφή. Η γραφή αυτή αποκρυπτογραφήθηκε από τον Ζαν-Φρανσουά Σαμπολιόν το 1822, ο οποίος χρησιμοποίησε την περίφημη Στήλη της Ροζέττας. -
Τα Αιγυπτιακά ιερογλυφικά είναι τα αρχαιότερα εικονιστικά σύμβολα που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία αιγυπτιακή γραφή. Η γραφή αυτή αποκρυπτογραφήθηκε από τον Ζαν-Φρανσουά Σαμπολιόν το 1822, ο οποίος χρησιμοποίησε την περίφημη Στήλη της Ροζέττας.
-
Ο πάπυρος είναι ένα υλικό γραφής με τη μορφή φύλλου ή ρολού (κυλίνδρου). Παραγόταν στην αρχαιότητα με την επεξεργασία του στελέχους του φυτού πάπυρος. Είναι ένα υλικό παρόμοιο με το χοντρό χαρτί. -
Το Αρχαίο Βασίλειο με πρωτεύουσα τη Μέμφιδα. Την περίοδο αυτή οι Αιγύπτιοι επεκτείνουν τις κατακτήσεις τους σε γειτονικές περιοχές με στόχο την απόκτηση μετάλλων.
Στα νότια καταλαμβάνουν τη Νουβία που είχε κοιτάσματα χρυσού, και στα ανατολικά την πλούσια σε χαλκό χερσόνησο του Σινά.
Στο τέλος αυτής της περιόδου σημειώθηκε κρίση που οφείλεται στην εξασθένιση της κεντρικής εξουσίας και στην αύξηση της δύναμης ορισμένων τοπικών διοικητών. -
Το Αρχαίο Βασίλειο της Αιγύπτου (περ. 2613-2181 π. Χ.) είναι επίσης γνωστό ως η "Εποχή των Πυραμίδων" ή "Εποχή αυτών που έχτισαν τις Πυραμίδες", καθώς περιλαμβάνει τη μεγάλη 4η Δυναστεία, όταν ο βασιλιάς Σνεφέρου τελειοποίησε την τέχνη της κατασκευής των πυραμίδων. -
Το Αρχαίο Βασίλειο της Αιγύπτου (περ. 2613-2181 π. Χ.) είναι επίσης γνωστό ως η "Εποχή των Πυραμίδων" ή "Εποχή αυτών που έχτισαν τις Πυραμίδες", καθώς περιλαμβάνει τη μεγάλη 4η Δυναστεία, όταν ο βασιλιάς Σνεφέρου τελειοποίησε την τέχνη της κατασκευής των πυραμίδων.
-
Το Μέσο Βασίλειο (περ. 2000-1540 π.Χ.) με
πρωτεύουσα τη Θήβα στην Άνω Αίγυπτο. Τους
πρώτους αιώνες αυτής της περιόδου το κράτος
αναδιοργανώθηκε και επιχειρήθηκαν εκστρατείες στη Νουβία, τη Λιβύη και τη Συρία. Οι περισσότεροι ηγεμόνες ήταν προικισμένοι με διοικητικές
ικανότητες και είχαν ανοικτούς πνευματικούς ορίζοντες. Ενέπνευσαν στους υπηκόους τους
την κατασκευή αρχιτεκτονικών και εγγειοβελτιωτικών έργων. -
Στην ηπειρωτική Ελλάδα κατά την ύστερη εποχή του χαλκού (1600-1100 π.Χ.) διαμορφώθηκε
και εξελίχθηκε ο πρώτος μεγάλος ελληνικός πολιτισμός. Έχει ονομαστεί συμβατικά μυκηναϊκός από
τους ερευνητές, γιατί το σπουδαιότερο κέντρο του
ήταν η «πολύχρυσος Μυκήνη», όπως αναφέρεται
στα ομηρικά έπη -
Άνακτας αναφερόταν στον επίγειο «ηγεμόνα» στο μυκηναϊκό κράτος, αλλά ταυτόχρονα και στον βασιλιά των θεών. -
Στην ηπειρωτική Ελλάδα κατά την ύστερη εποχή του χαλκού (1600-1100 π.Χ.) διαμορφώθηκε
και εξελίχθηκε ο πρώτος μεγάλος ελληνικός πολιτισμός. Έχει ονομαστεί συμβατικά μυκηναϊκός από
τους ερευνητές, γιατί το σπουδαιότερο κέντρο του
ήταν η «πολύχρυσος Μυκήνη», όπως αναφέρεται
στα ομηρικά έπη -
Το Νέο Βασίλειο (1540-1075 π.Χ.) με
πρωτεύουσα τη Θήβα. Οι ηγεμόνες της
Θήβας κατόρθωσαν να εκδιώξουν τους Υξώς και
ίδρυσαν ισχυρές δυναστείες με σημαντικούς φαραώ. Την περίοδο αυτή οι εξωτερικοί πόλεμοι αύξησαν τον πλούτο της Αιγύπτου. Στα χρόνια της βασιλείας ενός ισχυρού φαραώ, του Τούθμωσι Γ΄ η αιγυπτιακή κυριαρχία επεκτάθηκε προς βορρά στην Ασία μέχρι τη Συρία. Τα τελευταία χρόνια της
βασιλείας του Τούθμωσι Γ΄ οι Αιγύπτιοι επεξέτειναν τα σύνορά τους και προς τα νότια. -
Η Γραμμική Β είναι η πρώτη γραφή της ελληνικής γλώσσας, μεταγενέστερη μορφή της Γραμμικής Α, και χρησιμοποιήθηκε στη Μυκηναϊκή Περίοδο, από το 17ο ως τον 13ο αι. π. Χ., κυρίως για την τήρηση λογιστικών αρχείων στα ανάκτορα. -
ΟΜΗΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ (1100-750 π.Χ)
Ονομάζεται έτσι γιατί κύρια πηγή πληροφοριών εκτός από τις αρχαιολογικές έρευνες αποτελούν τα ομηρικά έπη. ΄Εχει χαρακτηριστεί και ως ελληνικός μεσαίωνας ή σκοτεινοί χρόνοι , γιατί παλαιότερα τη θεωρούσαν εποχή παρακμής και οι γνώσεις μας γι΄ αυτήν ήταν περιορισμένες. -
Ο οίκος, ακόμη και από την άποψη
του αριθμού των ανθρώπων, είναι κάτι πολύ περισσότερο από οικογένεια με τη σημερινή σημασία της λέξης (δηλαδή, την ομάδα που αποτελείται από τους γονείς και τα παιδιά, την «πυρηνική» οικογένεια)... Αλλά περιλαμβάνει επίσης όλα εκείνα τα άτομα είτε πρόκειται για ελεύθερους είτε για δούλους τα οποία εξαρτώνται άμεσα από τον επικεφαλής του οίκου. -
Η γένεση της πόλης-κράτους. Οι ιστορικοί χρησιμοποίησαν τον όρο πόλη-κράτος για να δηλώσουν την έννοια του χώρου και συγχρόνως της
οργανωμένης κοινότητας ανθρώπων κάτω από
μια εξουσία. Η οργάνωση προϋποθέτει την κυριαρχία σε συγκεκριμένο χώρο, που αντιστοιχεί σε
όρια μιας πόλης ή μιας ευρύτερης περιοχής μαζί
με την πόλη, και τη συγκρότηση εξουσίας για την
αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων. -
ΟΜΗΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ (1100-750 π.Χ)
Ονομάζεται έτσι γιατί κύρια πηγή πληροφοριών εκτός από τις αρχαιολογικές έρευνες αποτελούν τα ομηρικά έπη. ΄Εχει χαρακτηριστεί και ως ελληνικός μεσαίωνας ή σκοτεινοί χρόνοι , γιατί παλαιότερα τη θεωρούσαν εποχή παρακμής και οι γνώσεις μας γι΄ αυτήν ήταν περιορισμένες. -
Η Γεωμετρική τέχνη αναπτύχθηκε από τον 11ο
έως και τον 8ο αιώνα π.Χ., δηλαδή κατά τη
γεωμετρική εποχή.
Ονομάζεται γεωμετρική από τα γεωμετρικά σχέδια που
κοσμούν τα πήλινα αγγεία. Επίσης, γεωμετρικές είναι οι
μορφές των ανθρώπων και των ζώων, είτε είναι
ζωγραφισμένες επάνω σε αγγεία είτε είναι πήλινα ή
χάλκινα ειδώλια. -
Η Γεωμετρική τέχνη αναπτύχθηκε από τον 11ο
έως και τον 8ο αιώνα π.Χ., δηλαδή κατά τη
γεωμετρική εποχή.
Ονομάζεται γεωμετρική από τα γεωμετρικά σχέδια που
κοσμούν τα πήλινα αγγεία. Επίσης, γεωμετρικές είναι οι
μορφές των ανθρώπων και των ζώων, είτε είναι
ζωγραφισμένες επάνω σε αγγεία είτε είναι πήλινα ή
χάλκινα ειδώλια. -
Η ρωμαϊκή παράδοση ανάγει την ίδρυση της Ρώμης στο Ρωμύλο, απόγονο του Αινεία, που ήρθε στην Ιταλία από την Τροία μετά την πυρπόληση και την καταστροφή της από τους Έλληνες. Η ίδρυσή της τοποθετείται στο 753 π.Χ Ωστόσο η αρχαιολογική έρευνα αποκαλύπτει ότι στη θέση όπου ιδρύθηκε η Ρώμη υπήρχαν μικροί οικισμοί από το 10ο μέχρι τον 8ο αι. π.Χ. Είναι πολύ πιθανό η δημιουργία της να οφείλεται στους Ετρούσκους. -
Οι ερευνητές της ελληνικής αρχαιότητας ονομάζουν συμβατικά αρχαϊκή την περίοδο από τα
μέσα περίπου του 8ου αι. π.Χ. μέχρι και την πρώτη εικοσαετία του 5ου αι. π.Χ., γιατί αυτή ήταν η
εποχή της προετοιμασίας και των απαρχών της οικονομικής, της πολιτικής και πολιτιστικής εξέλιξης
του ελληνικού κόσμου. -
Οι ερευνητές της ελληνικής αρχαιότητας ονομάζουν συμβατικά αρχαϊκή την περίοδο από τα
μέσα περίπου του 8ου αι. π.Χ. μέχρι και την πρώτη εικοσαετία του 5ου αι. π.Χ., γιατί αυτή ήταν η
εποχή της προετοιμασίας και των απαρχών της οικονομικής, της πολιτικής και πολιτιστικής εξέλιξης
του ελληνικού κόσμου. -
Η Οπλιτική φάλαγγα ήταν πολεμική τακτική, που άρχισαν να χρησιμοποιούν οι Έλληνες κατά τις αρχές του 7ου αιώνα π. Χ. Περιλάμβανε τους μαζικούς σχηματισμούς από βαριά οπλισμένο πεζικό, τους λεγόμενους οπλίτες. Οι οπλίτες πολεμούσαν σε σχηματισμό κατά φάλαγγες. -
Με τον όρο Ρωμαϊκή Δημοκρατία (Λατιν.: Res publica Romana) εννοούμε εκείνη την περίοδο της ρωμαϊκής ιστορίας κατά την οποία οι Ρωμαίοι εκδιώκοντας τον τελευταίο βασιλιά τους τον Ετρούσκο Λεύκιο Ταρκύνιο, εγκαθίδρυσαν παράλληλα το πολίτευμα της Res Publica. -
Οι Περσικοί Πόλεμοι ή τα Μηδικά, διεξήχθησαν στο πρώτο μισό του 5ου αιώνα π.Χ., μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών. Οι διαμάχες αυτές ξεκίνησαν από την κατάκτηση της Ιωνίας από τον Κύρο Β´.Την πρώτη φάση των πολέμων, η οποία ήταν και η αιτία μετέπειτα συγκρούσεων, αποτέλεσε η Ιωνική Επανάσταση, η οποία ξεκίνησε μετά την αποτυχημένη πολιορκία της Νάξου από τους Πέρσες. -
Οι Περσικοί Πόλεμοι ή τα Μηδικά, διεξήχθησαν στο πρώτο μισό του 5ου αιώνα π.Χ., μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών. Οι διαμάχες αυτές ξεκίνησαν από την κατάκτηση της Ιωνίας από τον Κύρο Β´.Την πρώτη φάση των πολέμων, η οποία ήταν και η αιτία μετέπειτα συγκρούσεων, αποτέλεσε η Ιωνική Επανάσταση, η οποία ξεκίνησε μετά την αποτυχημένη πολιορκία της Νάξου από τους Πέρσες.
-
Ο Περικλής ήταν αρχαίος Αθηναίος Έλληνας πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός του 5ου αιώνα π.Χ., γνωστού και ως «Χρυσού Αιώνα», και πιο συγκεκριμένα της περιόδου μεταξύ των Περσικών Πολέμων και του Πελοποννησιακού Πολέμου. -
Ο Περικλής ήταν αρχαίος Αθηναίος Έλληνας πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός του 5ου αιώνα π.Χ., γνωστού και ως «Χρυσού Αιώνα», και πιο συγκεκριμένα της περιόδου μεταξύ των Περσικών Πολέμων και του Πελοποννησιακού Πολέμου.
-
Με τον ορισμό της κλασικής εποχής αναφέρεται η χρονική περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, περίπου 200 χρόνων, από το 480 π. Χ. έως το 323 π. Χ., κατά την οποία υπήρξε ραγδαία άνθιση στον χώρο του πολιτισμού. -
Με τον ορισμό της κλασικής εποχής αναφέρεται η χρονική περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, περίπου 200 χρόνων, από το 480 π. Χ. έως το 323 π. Χ., κατά την οποία υπήρξε ραγδαία άνθιση στον χώρο του πολιτισμού.
-
Η Εκκλησία του Δήμου ήταν η κύρια δημοκρατική συνέλευση στην αρχαία Αθήνα, και πραγματοποιούνταν στο λόφο της Πνύκας, στην Αρχαία Αγορά ή στο Θέατρο του Διονύσου. Από το 451 π.Χ. δικαίωμα να μετέχουν σε αυτή όλοι οι ενήλικες Αθηναίοι που είχαν πλήρη πολιτικά δικαιώματα, τα οποία αποκτούσαν εφόσον ήταν και οι δύο γονείς τους Αθηναίοι πολίτες και αφού είχαν εκπληρώσει τις διετείς στρατιωτικές τους υποχρεώσεις. Αποκλείονταν οι γυναίκες, οι μέτοικοι και οι δούλοι που δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα. -
Η Ειρήνη του Καλλία είναι μια συνθήκη ειρήνης που συνομολογήθηκε περί το 449 π.Χ. μεταξύ της Δηλιακής Συμμαχίας (με ηγέτιδα την Αθήνα) και της Περσίας, τερματίζοντας τους Περσικούς Πολέμους. Πολλοί ιστορικοί ονομάζουν την ειρήνη Κιμώνειο, υποστηρίζοντας ότι κύριος συντελεστής της ήταν ο Κίμων με τις νίκες του εναντίον των Περσών. Ηταν το πρώτο σύμφωνο συμβιβασμού μεταξύ της Περσίας των Αχαιμενιδών και μιας ελληνικής πόλης. -
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος ήταν Αρχαιοελληνική στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ της Δηλιακής Συμμαχίας και της Πελοποννησιακής Συμμαχίας (υπό την ηγεσία της Σπάρτης) που ξεκίνησε το 431 π.Χ., με την εισβολή των Σπαρτιατών και των συμμάχων τους, στην Αττική, καθώς και με τη λεηλασία της Αθηναϊκής υπαίθρου και έληξε το 404 π.Χ με τη νίκη των Σπαρτιατών και την ήττα των Αθηναίων, οι οποίοι, πολιορκημένοι από τη στεριά και τη θάλασσα, αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν. -
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος ήταν Αρχαιοελληνική στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ της Δηλιακής Συμμαχίας και της Πελοποννησιακής Συμμαχίας (υπό την ηγεσία της Σπάρτης) που ξεκίνησε το 431 π.Χ., με την εισβολή των Σπαρτιατών και των συμμάχων τους, στην Αττική, καθώς και με τη λεηλασία της Αθηναϊκής υπαίθρου και έληξε το 404 π.Χ με τη νίκη των Σπαρτιατών και την ήττα των Αθηναίων, οι οποίοι, πολιορκημένοι από τη στεριά και τη θάλασσα, αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν.
-
Η Ανταλκίδειος ειρήνη (ή Βασίλειος ειρήνη ή Ειρήνη του Βασιλέως) ήταν η έκβαση του Κορινθιακού πολέμου (395-387 π. Χ.), που σηματοδότησε το τέλος του. -
Η Ανταλκίδειος ειρήνη (ή Βασίλειος ειρήνη ή Ειρήνη του Βασιλέως) ήταν η έκβαση του Κορινθιακού πολέμου (395-387 π. Χ.), που σηματοδότησε το τέλος του.
-
Ο Αλέξανδρος Γ΄ ο Μακεδών, κοινώς γνωστός ως Μέγας Αλέξανδρος ή Αλέξανδρος ο Μέγας βασιλεύς του Αρχαίου Βασιλείου της Μακεδονίας, αυτοκράτορας της Μακεδονικής αυτοκρατορίας (μετά την εκστρατεία του) και μέλος της δυναστείας των Αργεαδών. Ήταν ηγεμόνας της Πανελλήνιας Συμμαχίας κατά της Αχαιμενιδικής αυτοκρατορίας. Οι κατακτήσεις του, αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο της Ελληνιστικής εποχής των βασιλείων των Διαδόχων και Επιγόνων του. -
Ο Αλέξανδρος Γ΄ ο Μακεδών, κοινώς γνωστός ως Μέγας Αλέξανδρος ή Αλέξανδρος ο Μέγας βασιλεύς του Αρχαίου Βασιλείου της Μακεδονίας, αυτοκράτορας της Μακεδονικής αυτοκρατορίας (μετά την εκστρατεία του) και μέλος της δυναστείας των Αργεαδών. Ήταν ηγεμόνας της Πανελλήνιας Συμμαχίας κατά της Αχαιμενιδικής αυτοκρατορίας. Οι κατακτήσεις του, αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο της Ελληνιστικής εποχής των βασιλείων των Διαδόχων και Επιγόνων του.
Γέννηση 20 Ιουλίου 356 π.Χ.
Θάνατος 10 Ιουνίου 323 π.Χ. -
Η εποχή που αρχίζει από το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου (323 π.Χ.) και τελειώνει
με την κατάληψη της Αιγύπτου από τους Ρωμαίους (30 π.Χ.) ονομάζεται ελληνιστική. -
Η εποχή που αρχίζει από το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου (323 π.Χ.) και τελειώνει
με την κατάληψη της Αιγύπτου από τους Ρωμαίους (30 π.Χ.) ονομάζεται ελληνιστική. -
Οι Ρωμαίοι ως τα τέλη του 3ου αι. π.Χ. κυριάρχησαν στην Ιταλία και, αφού νίκησαν τους Καρχηδόνιους, επέκτειναν την κυριαρχία τους στη δυτική Μεσόγειο. Σταδιακά απέκτησαν συνείδηση της δύναμής τους και θέλησαν να επεκταθούν προς όλες
τις κατευθύνσεις και να διαμορφώσουν την πολιτική κατάσταση των γειτονικών λαών ανάλογα με τα συμφέροντά τους. -
Οι Ρωμαίοι ως τα τέλη του 3ου αι. π.Χ. κυριάρχησαν στην Ιταλία και, αφού νίκησαν τους Καρχηδόνιους, επέκτειναν την κυριαρχία τους στη δυτική Μεσόγειο. Σταδιακά απέκτησαν συνείδηση της δύναμής τους και θέλησαν να επεκταθούν προς όλες
τις κατευθύνσεις και να διαμορφώσουν την πολιτική κατάσταση των γειτονικών λαών ανάλογα με τα συμφέροντά τους. -
Ο Τιβέριος Σεμπρόνιος Γράκχος ήταν πραίτορας και ύπατος της Αρχαίας Ρώμης. Προέβηκε σε μεταρρυθμίσεις της αγροτικής νομοθεσίας, με τις οποίες μεταφερόταν ο πλούτος από τους πλούσιους, τους πατρίκιους και άλλους, στους φτωχούς, προκαλώντας πολιτικές αναταραχές στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές απειλούσαν τους πλούσιους γαιοκτήμονες στην Ιταλία. Δολοφονήθηκε, μαζί με πολλούς από τους υποστηρικτές του, από τα μέλη της Ρωμαϊκής Συγκλήτου -
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν το κράτος των αρχαίων Ρωμαίων έπειτα από την περίοδο της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, το οποίο χαρακτηρίζεται από κυβέρνηση με επικεφαλής τους αυτοκράτορες και με μεγάλες εδαφικές κατακτήσεις γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα στην Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία.
-
Ο Οκταβιανός Αύγουστος ήταν Ρωμαίος πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης, ο οποίος ήταν ο πρώτος Ρωμαίος αυτοκράτορας, κυβερνώντας τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από το 27 π.Χ. μέχρι το θάνατό του το 14 μ.Χ.[21] -
Pax Romana (λατινική φράση που μεταφράζεται ως "Ρωμαϊκή Ειρήνη") ήταν η μεγάλη περίοδος σχετικής ειρήνης και αμελητέας επέκτασης μέσω στρατιωτικών επιχειρήσεων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τον 1ο και 2ο αιώνα μ.Χ. Καθώς την καθιέρωσε ο Καίσαρας Αύγουστος καλείται μερικές φορές και Pax Augusta. Διήρκεσε περίπου από το 27 π.Χ. μέχρι το 180 μ.Χ. -
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν το κράτος των αρχαίων Ρωμαίων έπειτα από την περίοδο της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, το οποίο χαρακτηρίζεται από κυβέρνηση με επικεφαλής τους αυτοκράτορες και με μεγάλες εδαφικές κατακτήσεις γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα στην Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία.
-
Pax Romana (λατινική φράση που μεταφράζεται ως "Ρωμαϊκή Ειρήνη") ήταν η μεγάλη περίοδος σχετικής ειρήνης και αμελητέας επέκτασης μέσω στρατιωτικών επιχειρήσεων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τον 1ο και 2ο αιώνα μ.Χ. Καθώς την καθιέρωσε ο Καίσαρας Αύγουστος καλείται μερικές φορές και Pax Augusta. Διήρκεσε περίπου από το 27 π.Χ. μέχρι το 180 μ.Χ.
-
Με τον ευρύ όρο ύστερη αρχαιότητα εννοείται προσεγγιστικά η χρονολογική περίοδος 200–800, ή 250-750 μ. Χ., μεταβατική περίοδος από την κλασική αρχαιότητα στον μεσαίωνα. -
Με το διάταγμα του Καρακάλλα (212 μ.Χ.), όλοι οι ελεύθεροι κάτοικοι της αυτοκρατορίας θα αναγνωριστούν ως Ρωμαίοι πολίτες. -
Η ελληνιστική κοινή (κοινή εννοείται διάλεκτος) είναι η λαϊκή μορφή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας που εξελίχθηκε από την αττική διάλεκτο και εμφανίστηκε και επικράτησε στη μετακλασική αρχαιότητα (συμβατικά περίπου: 300 π.Χ. - 500 μ.Χ.[2]) και αποτελεί την τέταρτη περίοδο στην ιστορία της μακραίωνης ελληνικής γλώσσας. Άλλες ονομασίες της είναι αλεξανδρινή, ελληνιστική, αττική κοινή, κοινή ή ελληνική της Καινής Διαθήκης -
Η Γραμμική Β είναι η πρώτη γραφή της ελληνικής γλώσσας, μεταγενέστερη μορφή της Γραμμικής Α, και χρησιμοποιήθηκε στη Μυκηναϊκή Περίοδο, από το 17ο ως τον 13ο αι. π. Χ., κυρίως για την τήρηση λογιστικών αρχείων στα ανάκτορα.
Η Γραμμική Β αποκρυπτογραφήθηκε από τον Μ. Ventris και τον J. Chadwick το 1952