Τα γεγονότα του 2ου έτους (1822) της Επανάστασης

Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου

Jan 11, 1822

Η Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου ή Πρώτη Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου (20 Δεκεμβρίου 1821 - 15 Ιανουαρίου 1822) ήταν η πρώτη συνέλευση νομοθετικού σώματος του νέου Ελληνικού κράτους και ψήφισε το πρώτο Σύνταγμα της Επανάστασης, το «Προσωρινό Πολίτευμα της Ελλάδος».

Ακροκόρινθος

Jan 14, 1822

ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καταλαμβάνει τον Ακροκόρινθο.

Επανάσταση στον Όλυμπο και στη δυτική Μακεδονία.

Feb 8, 1822

Για δύο χρόνια, από την άνοιξη του 1821 έως τα τέλη του 1822, οι Μακεδόνες επαναστάτησαν για να αποτινάξουν την οθωμανική κυριαρχία. Μακεδόνες πρόκριτοι και έμποροι, εξέχουσες προσωπικότητες όπως ο καπετάν Χάψας, ο Εμμανουήλ Παπάς, ο Τσάμης Καρατάσος, ο Νικόλας Κασομούλης, ο Ζαφειράκης Λογοθέτης, συγκαταλέγονται στους πρωταγωνιστές της εθνικής εποποιίας. Όμως η κινητοποίηση ισχυρών οθωμανικών στρατιωτικών δυνάμεων είχε ως αποτέλεσμα την καταστολή της Επανάστασης στο μακεδονικό χώρο.

Ναυμαχία Πάτρας

Feb 20, 1822

Η Ναυμαχία της Πάτρας είχε νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες. Ο Κανάρης αιφνιδίασε τους Τούρκους μέσα στο λιμάνι της Πάτρας οι οποίοι προσπάθησαν να εκπλεύσουν αλλά κατέφθασαν και άλλα ελληνικά πλοία, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει λυσσαλέα ναυμαχία, για πεντέμισι ώρες. Οι Έλληνες κατάφεραν να καταστρέψουν σχεδόν ολοκληρωτικά μία φρεγάτα, άλλα πλοία του εχθρού υπέστησαν σημαντικές ζημιές και αρκετοί Τούρκοι σκοτώθηκαν. Ο τουρκικός στόλος αναγκάστηκε να διαφύγει στη Ζάκυνθο

Καταστροφή της Χίου

Mar 30, 1822

Σφαγή χιλιάδων Ελλήνων της Χίου από τον Οθωμανικό στρατό. Είχε προηγηθεί ο ξεσηκωμός του νησιού στις 11 Μαρτίου, με την απόβαση εκστρατευτικού σώματος Σαμιωτών. Οι Οθωμανοί κλείστηκαν αρχικά στο κάστρο. Στις 30 Μαρτίου έφθασε ο οθωμανικός στόλος ο οποίος έλυσε την πολιορκία και άρχισε τη σφαγή του ορθόδοξου πληθυσμού με τη συμμετοχή και ατάκτων μουσουλμάνων που κατέφθαναν από τις ακτές της Μ. Ασίας με κάθε είδους πλεούμενο.

Μάχη Υπάτης

Apr 2, 1822

Η μάχη του Πατρατζικίου ήταν πολεμική εμπλοκή της Επανάστασης του 21 με σκοπό την απελευθέρωση του Πατρατζικίου (σημερινής Υπάτης). Πήραν μέρος οι Αθανάσιος Διάκος, Γιάννης Δυοβουνιώτης, Πανουργιάς, Δημήτριος Κοντογιάννης

Καταστροφή Νάουσας - Αραπίτσα

Apr 13, 1822

Τη νύχτα της 12ης Απριλίου, μετά από γενική επίθεση και σφοδρό κανονιοβολισμό των ελληνικών θέσεων οι Τούρκοι κατάφεραν να μπουν στην πόλη. Ακολούθησε ηρωική αντίσταση των κατοίκων, με σκληρές οδομαχίες και η πόλη καταλήφθηκε την επόμενη ημέρα έχοντας μεταβληθεί σε κόλαση από τις σφαγές. Δεκατρείς νέες γυναίκες προτίμησαν να πέσουν στον καταρράκτη της γέφυρας της Αράπιτσας για να μην ατιμαστούν από τους Τούρκους.

«Προσωρινόν Πολίτευμα Νήσου Κρήτης».

May 21, 1822

Ο Υψηλάντης διόρισε ως Γενικό Διοικητή Κρήτης τον Μιχαήλ Κομνηνό Αφεντούλη, ο οποίος παρέμεινε στην Κρήτη ως το Νοέμβριο του 1822. Κατόρθωσε να ανασυντάξει τις επαναστατικές δυνάμεις και να κρατήσει την επανάσταση ζωντανή σε όλο το νησί. Το πιο σημαντικό είναι ότι φρόντισε να συγκροτηθεί Γενική Συνέλευση των Κρητών στους Αρμένους Αποκορώνου (11-22 Μαΐου 1822) και να ψηφιστεί το «Προσωρινόν Πολίτευμα της Κρήτης», καθώς και «Σχέδιον Προσωρινής Διοικήσεως της νήσου Κρήτης»,

Ο Κανάρης πυρπολεί τη ναυαρχίδα του Καρά Αλή.

Jun 6, 1822

Ο Κων/νος Κανάρης και ο Ανδρέας Πιπίνος με ελληνικό πυρπολικό ανατίναξαν τη ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου ο οποίος είχε καταστρέψει τη Χίο. Κατά την επιχείρηση σκοτώθηκε και ο ναύαρχος του τουρκικού στόλου, Καρά Αλής.

Παράδοση της Ακρόπολης

Jun 9, 1822

Από τις αρχές του 1822 η Ακρόπολη είχε πολιορκηθεί.Οι πολιορκητές ζήτησαν από τους Τούρκους να παραδοθούν. Στις 18 Απριλίου οι Έλληνες ανατίναξαν την τρίτη πύλη του κάστρου. Μάλιστα είχαν καταλάβει και τα τρία πηγάδια της Ακρόπολης. Έτσι οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να παραδοθούν στις 10 Ιουνίου λόγω της έλλειψης νερού. Από τους δυόμισι χιλιάδες Τούρκους που είχαν κλειστεί στο κάστρο πριν επτά μήνες μόνο οι 1.160 είχαν μείνει. Οι υπόλοιποι είχαν πεθάνει από τραυματισμούς και από λοιμό.

Νίκη των Ελλήνων στο Κομπότι της Άρτας.

Jun 10, 1822

Ο Ισμαήλ Πασάς με 500 ιππείς βγήκε στις 10 Ιουνίου από την Άρτα για να ανιχνεύσει τις ελληνικές θέσεις και να παρασύρει τον ελληνικό στρατό προς την πεδιάδα όπου θα δεχόταν επίθεση του τουρκικού πεζικού. Ο Μάρκος Μπότσαρης οχυρώθηκε σε φυσικούς τάφρους της περιοχής. Όταν οι Τούρκοι άρχισαν την επίθεση βρέθηκαν αντιμέτωποι σε απροσδόκητη αντίσταση που πρωτοστατούσε ο στρατηγός Νόρμαν. Οι Τούρκοι τράπηκαν προς την Άρτα κυνηγημένοι από τους Έλληνες, αφήνοντας πολλούς νεκρούς

Μάχη του Πέτα

Jul 4, 1822

Στη μάχη του Πέτα, 4 Ιουλίου 1822 οι Έλληνες αγωνιστές, ήταν συνεπικουρούμενοι από Τάγμα των Φιλελλήνων, και οι Τούρκοι από σώματα ατάκτων μισθοφόρων Τουρκαλβανών. Η έκβαση της μάχης ήταν ολέθρια ήττα των Ελλήνων, και οι συνέπειές της υπήρξαν δυσάρεστες για τους Σουλιώτες και για τη συνέχιση του απελευθερωτικού αγώνα στην Ήπειρο.

Βασιλάδι Αιτωλοακαρνανίας

Jul 20, 1822

Ο οθωμανικός στόλος, αποτελούμενος από 84 πλοία, αποτυγχάνει να καταλάβει το Βασιλάδι Αιτωλοακαρνανίας στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου.

Δερβενάκια

Jul 26, 1822

Η Μάχη των Δερβενακίων, γνωστή και ως Σφαγή του Δράμαλη, ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες της Ελληνικής Επανάστασης, με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες και μεγάλη καταστροφή των οθωμανικών δυνάμεων του Μαχμούτ πασά Δράμαλη. Η μάχη αυτή δόθηκε σε δύο από τα τέσσερα μικρά ορεινά περάσματα (δερβενάκια), μεταξύ Κορίνθου και κοιλάδας Άργους. Άλλο αποτέλεσμα της μάχης αυτής ήταν η ενίσχυση της φήμης του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η οποία φόβισε τους τότε πολιτικούς αντιπάλους του.

Το Σούλι παραδίδεται στους Τούρκους.

Jul 28, 1822

Μετά την ήττα των Ελλήνων στο Πέτα οι Σουλιώτες αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και να εγκαταλήψουν το Σούλι για δεύτερη φορά στις 2 Σεπτεμβρίου 1822. Διασκορπίστηκαν στον ελληνικό χώρο και πρόσφεραν υπηρεσίες στον Αγώνα, με το τέλος του οποίου είχαν διασωθεί μόλις 200 Σουλιώτες.

Ναυμαχία Σπετσών

Sep 8, 1822

ο εχθρικός στόλος κινήθηκε κατά του ελληνικού. Η ναυμαχία που έγινε βαθιά μέσα στον Αργολικό κόλπο, κράτησε μόλις τρεις ώρες και στο τέλος οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν καθώς τα πυρπολικά προκάλεσαν τρόμο στους πλοιάρχους των τουρκικών καραβιών

Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου

Nov 11, 1822

Μετά τη συντριβή στο Πέτα (4 Ιουλ) οι τουρκικές δυνάμεις του Ομέρ Βρυώνη κατευθύνονται στη Δυτ. Ελλάδα. Η αντίσταση των ελλήνων στο Κεφαλόβρυσο Αιτωλοκαρνανίας δεν κράτησε παρά ελάχιστες ώρες και κατά τον ιστορικό Τρικούπη «οι μεν εντόπιοι οπλαρχηγοί ανέβησαν στα βουνά, ο δε Κίτσος και ο Μάρκος Μπότσαρης εισήλθαν καταδιωκόμενοι και κακώς έχοντες εις Μεσολόγγι» όπου είχε καταφύγει προτού και ο Μαυροκορδάτος».
Ακολούθησε η Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου (25 Οκτ. 1822- 31 Δεκ. 1822)

Ναύπλιο _ Παλαμήδι

Nov 30, 1822

Στις πυριτιδαποθήκες του Παλαμηδίου φυλάγονταν πυρομαχικά και μεγάλα αποθέματα νερού και τροφίμων. Το φρούριο ήταν στα χέρια των Τούρκων από το 1715. Πρώτη απόπειρα εφόδου έγινε από τους Έλληνες τον Δεκέμβριο του 1821 που απέτυχε. Στις 29 Νοεμβρίου 1822 ο Στάικος Σταϊκόπουλο έκανε νέα έφοδο. Οι άνδρες σκαρφάλωσαν στο φρούριο και το κατέλαβαν. Την επόμενη μέρα έστρεψαν τα κανόνια προς το Ναύπλιο και ανάγκασαν τους Τούρκους να παραδοθούν.

Το Συνέδριο της Βερόνας

Dec 2, 1822

Το Συνέδριο της Βερόνας, ήταν μια διπλωματικού επιπέδου συνάντηση των εκπροσώπων της Ιεράς Συμμαχίας κρατών, που διεξήχθη το φθινόπωρο του 1822, με πρωτοβουλία της Αυστρίας στην σημερινή ιταλική πόλη Βερόνα. Το Συνέδριο της Βερόνας αποκήρυξε την Ελληνική Επανάσταση