Dynastia Jagiellonów

  • Władysław II Jagiełło
    1386

    Władysław II Jagiełło

    1386–1434 Wielki książę litewski i król Polski, założyciel dynastii Jagiellonów. Był synem księcia Olgierda z dynastii Giedyminowiczów. Dokładna data jego narodzin nie jest znana. Tradycyjnie przyjmowano, że przyszedł na świat około 1352 roku. Dzisiaj dominuje pogląd, że był jednak o dekadę młodszy – urodził się około 1362 roku i przejął stolec wielkoksiążęcy jako w przybliżeniu piętnastoletni chłopak.
  • Władysław III Warneńczyk
    1434

    Władysław III Warneńczyk

    1434–1444 Władysław III Warneńczyk, król Polski i Węgier, pozostaje jedną z najbardziej intrygujących postaci średniowiecznej Europy. Młody władca, który już jako dziecko zasiadł na tronie, prowadził kraj przez burzliwe czasy politycznych intryg, wojen domowych i walk z Turkami. Jego życie pełne było odwagi, ryzyka i tajemnic – od dramatycznej bitwy pod Warną po legendy o możliwym ocaleniu.
  • 1444

    bezkrólewie

    1444-1447
  • Kazimierz IV Jagiellończyk
    1447

    Kazimierz IV Jagiellończyk

    1447–1492 W latach 1454-1466 toczył konflikt zbrojny z Krzyżakami, zakończony spektakularnym sukcesem. Na mocy pokoju podpisanego w Toruniu przyłączył część ziem krzyżackich jako Prusy Królewskie, a resztę kraju zhołdował. W efekcie Polska odzyskała swobodny dostęp do Bałtyku.
  • Jan I Olbracht
    1492

    Jan I Olbracht

    1492–1501 Jako król polski wzmocnił znacząco pozycję szlachty. W 1493 roku ograniczył prawo przenoszenia się chłopów, a w 1496 roku wydał przywileje piotrkowskie, które dawały szlachcie wyłączny dostęp do godności kościelnych. Zakazał jednocześnie mieszczanom nabywania dóbr ziemskich.
  • Aleksander Jagiellończyk
    1501

    Aleksander Jagiellończyk

    1501–1506 Najkrócej panujący król z dynastii Jagiellonów. Władca jest ceniony i pamiętany przez Litwinów, zwłaszcza z powodu wkładu w rozwój Wilna (i pomimo utraty znacznych terytoriów na rzecz wschodniego sąsiada). W Polsce jego rządy przeszły jednak bez większego echa.
  • Zygmunt I Stary
    1507

    Zygmunt I Stary

    1507–1548 Posiadał liczne, starsze potomstwo, w związku z czym rodzice nie przewidywali dla niego kariery politycznej, nie przygotowując go do roli króla. Zygmunt pełnić miał tylko funkcję namiestnika Śląska i Łużyc, którą to godność zdołał zapewnić mu jego brat Władysław – rządzący na Węgrzech i w Czechach.
  • Zygmunt II August
    1548

    Zygmunt II August

    1530/1548–1572 Zygmunt August został koronowany dwukrotnie – pierwszy raz za życia ojca w 1530 roku jako dziesięciolatek, co stanowiło bezprecedensowy przypadek w historii Polski. Druga koronacja nastąpiła po śmierci Zygmunta Starego w 1548 roku. Ta wczesna, pierwsza koronacja wynikała z politycznych zabiegów królowej Bony, która nieustannie obawiała się o przyszłość dynastii i chciała zabezpieczyć tron dla swojego jedynego syna.
  • Anna Jagiellonka
    1574

    Anna Jagiellonka

    1575–1587 Anna Jagiellonka po śmierci Zygmunta Augusta pozostała ostatnią osobą z królewskiego rodu w Polsce, bowiem jej brat nie doczekał się dzieci. Na tronie Polski pojawił się zatem trudny do obsadzenia vacat. W pewien sposób wydawało się naturalne, że będzie to kolejna królowa Polski. Pierwotnie miała zostać żoną Henryka Walezego, jednakże jak się miało później okazać jej mąż miał pochodzić z południa. Był nim Stefan Batory i to z nim zasiąść miała na polskim tronie.